Heimsmynd - 01.08.1994, Blaðsíða 62

Alex: ,Já,“ viðurkennir hann og kinkar kolli.“
Þangað til núna, eða hvað?
Alex: „Eg vil ekki hafa lífið mitt í of föstum
skorðum, þótt það þýði stundum að ég sjái
ekki vini mína í einhvem tíma. Þegar ég kom
fyrst til Islands fyrir tæpu ári hafði ég ekki séð
Les í nokkra mánuði enda var ég bæði upp-
tekinn í mikilli skipulagsvinnu hjá Body Shop
og ég var í sambandi við fyrrverandi konuna
mína. Þegar ég var svo urn það bil að slíta sam-
vistum við hana ákvað ég að skella mér í helg-
arferð til Islands.“
Og aftur skýtur Les inn I: „That was it.“ Og á
væntanlega við að í fyrstu ferð sinni til Islands
hafi Alex kynnst Filippíu. „Nei, ég á ekki við
það,“ segir Les. „Því þau Filippía sáust fyrst
þegar hún Linda og ég vomm á leið í Smirin-
off fatahönnunarkeppnina í Brasilíu í fýrra-
haust, stoppuðum í London og buðum Alex
með út að borða.“
Er líf ykkar allt eintómar tilviljanir?
Les: „Nei, nei, alls ekki. I London vomm við
alltaf vinir, þótt við værum báðir að rækta sam-
bönd okkar við konurnar okkar. Til marks
um það halda fýrrverandi konur okkar beggja
enn mjög góðimt vinskap.“
Alex: „Það er skondið þegar fólk segist ekki
geta séð fýrir sér framtíðina. Auðvitað kann
maður ekki örlög sín. Samt getur maður séð
þau fýrir á vissan hátt; Les var hér á landi og ég
kom tíl að sjá hvað var í gangi. Og hér er ég.“
Les: „Þetta ástand varir þó ekkert endilega að
eiltfú.“
Haldið þið að eitthvað annað og
meira búi þarna að baki?
„Nei, nei, segja þeir báðir í kór, svo ákveðnir á
svip að mér er ekki stætt á öðru en að setja
upp égbaraspurði-svipinn.
Alex: „Þó svo vinskapur okkar sé varanlegur
og ef til vill samböndin sem við erum í þá á
maður eftir svo margt í lífrnu. Og lífið manns
verður aldrei meira spennandi en það sem
maður gerir úr því sjálftir.“
Les: „Eg er ánægður með örlög okkar. Mér
finnst ekkert óeðlilegt hvar við erum niður-
komnir í lífinu. Við emm jú báðir fýrmm fyrir-
sætur og deilum þeirri reynslu, þótt við höf-
um blessunarsamlega báðir gert margt annað
um dagana. Og það má segja að við eigum
það líka sameiginlegt að hafa aldrei tekið fýrir-
sætustarfið alvarlega. Maður var eingöngu að
þessu peninganna vegna. Sem fyrirsæta er
maður fljótur að brenna upp í London, því
varð óhjákvæmilega hluti af starfmu að ferð-
ast. Ferðalögunum gátum við líka stjórnað
sjálfir. Það var ekkert auðveldara en að segja
sjáumst í Madríd á þriðjudaginn, síðan hitt-
umst við í Madríd og deildum herbergi og
höfðum það gott í tvær vikur. Og enn betra í
nokkrar vikur í London þar á eftír. Að stunda
fýrirsætustörf er ekkert annað en farmiði út í
heim.“
Alex: „Þetta er spurning um að vera náms-
maður með bakpoka eða eyða nóttum á góð-
um hótelum.“
Maður verður auðvitað að vera
þokkalega útlítandi?
Les: ,Já, mmmm ... kannski.“
Er fyrirsætustarfió eftirsóknarvert?
„Ekki vitund,“ segja þeir sammála sem oft áð-
ur.
Alex: ,Allh' geta orðið fýrirsætur. Það er það
skondna við þetta. Fólk heldur að maður
þurfi að geta þetta og hitt, vera þetta grannur,
svona stór og svo framvegis. En það er ekki al-

„Hér mega konur
fara út að skemmta
sér, þær geta sofið
hjá og drukkið
sig fullar án þess
að nokkrum komi
það við“
vegsvoleiðis.“
Les: Svei mér þá, þú heldur að þú sért einhver
Cindy Crawford.
En er þetta skemmtilegt starf?
Les: „Það getur verið það, ég meina sem fýrir-
sæta átti ég kost á að vinna með öllum best út-
lítandi konum heims. Starfið hafði svo sannar-
lega eitthvað við sig. En ég er ósköp feginn því
að vera að gera aðra hluti í dag, fýrirsætustörf
eru ekki eitthvað sem þig langar að gera að
ævistarfinu.“
Alex: „Fyrir kannski tvo mánuði íjapan fékk
maður 40 þúsund dollara, bara fýrir það að
standa þarna og brosa, með nokkrajapani í
kringum sig. Að auki náði maður sér í góð
sambönd og ekki síst verðmæta reynslu sem
maður nýttí sér til dæmis við að setja upp sýn-
ingtma okkar Filippíu.“
Og hvernig hefur þú hugsað þér að
eyða restinni af lífi þínu?
Alex:„Eg hef ekki hugmynd um það. Vera
sjálfstæður. Ædi það sé ekki mitt móttó. Það er
alltaf eitthvað að togast á í mér. Jafnvel þó mér
líki vel einhvers staðar eiri ég aldrei lengi á
sama stað.“ En bætir svo við eftir nokkra íhug-
un: „Það er sjálfsagt togstreitan sem heldur
mérgangandi."
Les: „Maður reynir samt alltaf að grípa góð
tækifæri. Ef ég geri eitthvað sem ég stend mig
vel í reyni ég að halda áfram. Við erum til
dærnis ágætír í að „pródúsera“ sýningar og Al-
ex er með góða reynslu af öllu sem heitir áætl-
anagerð eða skipulagning.“
Alex: ,Já, ég vann í höfuðstöðvum Body Shop
í London í tvö ár að mestu leyti við áætlana-
gerð fýrir þetta umfangsmikla fyrirtæki og
þótt það væri mjög mikil og oft erfið vinna við
að láta alla hluti ganga upp, þá var það líka
mikill og góður skóli. En svo gerði ég mér allt í
einu grein fýiir því hvað ég var farinn að hafa
það notalegt, vinnan orðin þægileg og ein-
hvemvegin engin áskorun lengur. Og þannig
virka ég einfaldlega ekki. Urn leið og starf er
ekki lengur krefjandi dríf ég mig í burtu, áður
en ég verð einhverjum til ama. Þess vegna
hætti ég, en bý auðvita að þekkingunn og
reynslunni“
Heitir þetta ekki bara að vera á flótta
undan raunveruleikanum?
Alex: „Ef til vill ferðast ég af því ég er á ein-
hvetjum flótta. En það skemmtilega er að
þetta er alltaf mín eigin ákvörðun."
Les: „Manni tekst aldrei að flýja með því ferð-
ast. Ef maður saknar einhvers sækir maður
alltafíþaðaftur.“
Svo eigið það líka sameiginlegt að
vera með börn á framfæri?
Les: ,Já, ég á son sem er nú orðinn fjögurra
ára. Fyrsta árið mitt á Islandi fór ég alltaf utan
á sex vikna fresti til þess að hitta hann. En síð-
an þurfti ég því miður að fækka ferðunum
um tíma og nota alla mína peninga í aðra
uppbyggingu. Maður lifði það sosum af enda
vann maður allt að 14 stundir á sólarhring. En
núna sé ég fram á að geta farið að hitta hann
reglulega aftur og það er voðalega gott.“
Filippía á líka ungan son!
Alex: „Það er manni hollt að sjá böm vaxa og
dafna. Það gefur manni ákveðnajarðbind-
ingu. Þetta er auðvitað ekkert auðvelt hlut-
verk, þar sem faðir hans er ekki til staðar, því
kemst ég ekki hjá því að leika föðurhlutverk.
En mér finnst það reyndar alveg frabært hlut-
verk.“
Les, þú nefndir einhverja uppbygg-
ingu, áttirðu þá við Baðhús Lindu?
62) ágúst - september / Heimsmynd