Skessuhorn


Skessuhorn - 16.12.2020, Page 60

Skessuhorn - 16.12.2020, Page 60
MIÐVIKUDAGUR 16. DeseMbeR 202060 blaðamaður mætir á snyrtistofuna Flikk, ekki til að láta flikka upp á sig að þessu sinni, heldur til spjalla við við söru björg bjarnadóttur, snyrtifræðing og listamann. Hún er stofnandi og eigandi snyrtistofunn- ar og rekur hana í dag með bestu vinkonu sinni. sara björg á kannski ekki langt að sækja listræna hæfi- leika en faðir hennar er bjarni Þór bjarnason listamaður á Akranesi. Viðmótið er hlýtt þegar hún tekur á móti blaðamanni. Þegar gott kaffi er komið í bollann er hægt að hefja spjallið um lífið, listina og ekki síst slysið sem olli straumhvörfum í lífi hennar. Harmleikur í fjölskyldunni sara björg er ættleidd frá sri Lanka af foreldrum sínum Ingibjörgu Njálsdóttur, sem alltaf var köll- uð Imba, og bjarna Þór bjarna- syni listamanni. „Ég er alin upp hér á Akranesi og hef verið hérna alla mína ævi, svona að mestu alla vega,“ segir sara björg brosandi í upphafi máls. „Foreldrar mínir áttu bæði börn fyrir þegar þau kynn- ast, rugla saman reitum og fara að búa saman. en af því að mamma var með meðfæddan hjartagalla var henni ráðlagt að eignast ekki fleiri börn. Þau ákváðu því að ættleiða eitt barn og það er ég,“segir sara björg. „Mamma deyr þegar ég er átta ára gömul. Hún hafði ekki ver- ið neitt meira veik veturinn áður en hún lést, en varð samt bráðkvödd. Það var auðvitað gríðarlegt áfall að missa móður sína svona ungur og ég vann líklega ekki úr því að gagni fyrr en miklu síðar. en pabbi er mikil perla, mikið betri en eng- inn. Við erum mjög náin og höfum brallað ýmislegt saman. Við vorum ein í eitt ár. Þá kynnist hann ann- arri konu, Ástu salbjörgu Alfreðs- dóttur, og þau búa saman í dag.“ Besti pabbi í heimi „eftir fráfall mömmu, upplifði ég okkur pabba bara tvö ein í heim- inum. Við fengum enga hjálp og þurftum bara að treysta hvort á ann- að, en hann er frábær pabbi, hefur gert svo margt fyrir mig. Gefið mér ómældan tíma og þolinmæði, sem ég mun aldrei gleyma,“ segir sara björg og það kemur ljúft blik í aug- un. „Við gerðum svo margt,“ heldur hún áfram. „Við vinkonurnar vor- um með algjört „spice girls“ æði á þessum tíma og hann fór með okk- ur út um allan bæ til að hjálpa okk- ur við að taka myndir og æfa okkur. Leigði salinn í skólanum til að þetta væri nú almennilegt. Tók síðan allt upp svo við gætum fínpússað spor- in. Við tróðum síðan upp á bekkjar- kvöldum, við misgóðar undirtektir. Það voru allir að verða brjálaðir á okkur,“ og sara björg skellihlær. „einu sinni sátum við feðgin heima og leiddist. Þá fékk hann þá hug- mynd að taka sófaskemilinn í sund- ur og búa til svampakarla úr hon- um. Hver gerir bara svona?“ Og sara björg brosir að þessari góðu minningu. „Þetta var ótrúlegt en samt svo geggjað. Ég get talið upp milljón svona atriði sem við gerð- um. Hann er alltaf að gefa mér af sér. einu sinni bauð hann okkur í páskaeggja ratleik, sem dreifðist út um bæinn og endaði síðan í garð- inum hjá honum. Þar átti að kippa i spotta og „púff“ páskaegg svifu nið- ur af þakinu. Hann er alveg ótrú- lega magnaður maður.“ Skólagangan „Mér gekk ekkert vel í skóla, það var líka þannig áður en mamma dó en varð enn erfiðara eftir að hún var fallin frá. Ég var með svo mikinn athyglisbrest og var oft ansi skraut- leg,“ segir hún og hlær. „Það voru engar greiningar á þessum árum, en ég er fædd 1985. Ég náði svo sem prófunum, en það voru ekki neinar skrautfjaðrir þar. Ég hafði alltaf verið að teikna og mér gekk langbest í handavinnu. svo fór ég í listnám en fann mig ekki í málverk- inu. Mig langaði mest að smíða, að verða gullsmiður. en þá var ég orð- in ófrísk svo það varð ekkert frekar af því. Ég var samt byrjuð að vinna á verkstæði hjá gullsmið. eftir að ég átti soninn, þá fór ég og lærði snyrtifræðina og opnaði stofu. Það er ekki fyrr en núna sem ég er farin að snúa mér að málverkinu að nýju. Mér finnst gaman að vinna í hönd- unum, svona almennt, til dæmis að prjóna og held áfram að teikna, þó ég sé komin af stað í vinnu við mál- verk.“ Ástin í lífinu Þegar sara björg er fjórtán ára kynnist hún ástinni í lífi sínu, brynjólfi sæmundssyni, og þau hafa að mestu verið saman síðan þá. Þau kynntust í hestaferð sem haldin var í Tungu fyrir unglinga og féllu fyrir hvort öðru. „sem unglingar voru við svo sem sundur og sam- an, til að byrja með, eins og ung- lingar gera stundum, en síðan kom bara sá tími að við sáum að við vild- um leiðast út í gegnum lífið og ég er enn að falla fyrir honum, eftir öll þessi ár. Við eigum þrjá stráka; 12, 10 og 4 ára og búum í stóru húsi, rétt fyrir utan Akranes og þú get- ur ímyndað þér hvort það sé ekki oft fjör í húsinu. eftir að við vorum búin að vera saman í nokkurn tíma, gerðist ég svo frökk að flytja eigin- lega bara heim til hans. Tengdafor- eldrar mínir tóku mér opnum örm- um. Og Valdís, tengdamóðir mín er algjörlega einstök, alltaf verið mér góð og haft mikil áhrif á líf mitt. Hún varð kannski svolítið mamma mín líka. Ég átti erfitt andlega og glími alveg við það enn í dag. Ég var ótrúlega leitandi að einhverju sem ég vissi ekki alveg hvað var. Ég var mjög heppin að kynnast mann- inum mínum svona ung, því þetta var erfiður tími. Hann er einstak- ur og hefur alltaf verið kletturinn minn í einu og öllu. styður mig en kippir mér líka niður á jörð- ina þegar þess þarf. Án þeirra allra veit ég ekki hvar ég væri í dag, því ég var ansi tæp á þessum tíma. Ég datt sannarlega í lukkupottinn með þessa fjölskyldu.“ Þau hjónin eiga heima á silfurbergi, sem er staðsett við bæinn beitistaði. Í næsta húsi búa tengdaforeldrarnir, bara tún- blettur á milli, sem m.a. er nýttur til sameiginlegrar beitar fyrir hrossin sem þau eru með. „strákarnir okk- ar eru himinsælir yfir að búa svona nálægt ömmu og afa. Það þarf bara að skjótast yfir túnið. Við erum líka staðsett nógu langt frá þjóðvegin- um svo við heyrum ekkert í um- ferðinni. Við keyptum húsið hálf- fokhelt og ég féll alveg fyrir því og staðnum þegar við skoðuðum á sín- um tíma.Við höfum svo verið að koma því í stand.“ Sveitin Þau sara björg og brynjólfur hafa bæði gaman að hestum. eins og fram hefur komið, stundaði hún það sport sem krakki og seg- ist meira að segja hafa náð sér í Ís- landsmeistaratitil þegar hún var yngri. „en ég hef ekki farið á bak eftir slysið. er ekki viss um að geta haldið nógu vel í tauminn, en það kemur. Við nýtum hesthús og beit- arland með tengdaforeldrunum, sem kemur öllum vel.“ brynjólfur er einnig með kindur sem hún seg- ist ekki hafa mikið vit á, en klapp- ar þó hrútunum. „Mér líkar vel við þá,“segir hún hlæjandi. „eigin- maðurinn ætlaði bara að vera með fáar kindur, byrjaði með tíu að mig minnir. Ég held að þær séu orðnar 80 núna. er það ekki tilhneigingin,“ spyr hún glettin og svarar sjálfri sér, „ég held það“. Hann hefur reyndar rosalega gaman af kindunum. Það sem einnig er gott við þessa stað- setningu er að við erum í hæfilegri fjarlægð frá þéttbýlinu. Ég get sótt vinnu á Akranes án nokkurra vand- ræða en einnig horfið heim í frið- inn þegar vinnudegi lýkur. eftir langan vinnudag er alveg dásamlegt að komast heim í kyrrðina.“ Slysið Fyrir ári, nánar tiltekið 12. apríl 2019, lenti sara björg í bílslysi sem breytti lífi hennar á margan veg. „Það var mikil gæfa að ég var á bílnum hans tengdapabba, göml- um bens, þungum og traustum. Ég hafði oft keyrt þennan bíl áður og var vön honum. Þegar ég fór að heiman var ekkert rok, og mér fannst svo sem ekkert hvasst á leið- inni. en er ég nálgaðist Akranes fór að hvessa og allt í einu kemur vind- hviða upp úr þurru. bíllinn fór að- eins útaf og ég var alltaf að reyna að halda honum á veginum. Ég man ekki ískrið í dekkjunum og bílinn hringsnerist á veginum og ég vissi að þetta myndi ekki enda vel. svo fór hann öfugur út af, og fór fjórar veltur, sem mér fannst taka heila ei- lífð. Þakið kýldist alveg niður nema þar sem ég sat, kannski hefur ein- hver góður verið með mér,“ seg- ir hún hugsi og heldur áfram. „Ég meiddist ekkert mikið miðað við hvað bíllinn er mikið skemmdur, en ég er samt ekki farin að vinna Slysið sem breytti öllu Í heimsókn hjá Söru Björg Bjarnadóttur, snyrtifræðingi og listamanni í Hvalfjarðarsveit Sara Björg Bjarnadóttir er hér á vinnustofu Bjarna Þórs, föður síns. Hún býr til málverk þar sem litum er hellt yfir strigann og þeir blásnir með ákveðinni tækni. Ljósm. mm. Málverk Söru Bjargar eru óvenjuleg og falleg eins og sjá má. Ljósm. úr einkasafni
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skessuhorn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.