Blik - 01.05.1962, Page 65
B L I K
63
barnaskólans. Varð aðsókn
strax allmikil.
Hallgrímur var ráðinn bóka-
vörður við safnið 15. sept. 1924.
Var hinum nýja bókaverði fal-
ið að semja spjaldskrá yfir
safnið og skipulagsskrá. Starfs-
tíminn var ákveðinn 1. okt.
til 30. apríl og afgreiðslutími
tvisvar í viku, tvær klst. fyrir
hádegi á sunnudögum og síðari
hluta miðvikudags. Afnotagjald
kr. 2.00 á ári, en var fljótlega
hækkað í 3 krónur.
Skömmu eftir opnun safns-
ins skrifar Hallgr. bókavörður
í blaðið Þór, að mikið af bókum
safnsins sé glatað og því ekki
hægt að nota eldri skrár. Verði
lánþegum því leyft að skoða
í hillur, en beðnir eru þeir að
rugla ekki röð bóka né fleygja
þeim flötum. Fljótt var þó hætt
að hafa „opnar 'hillur11, enda of
þröngt um safnið til þess.
Ný reglugerð fyrir safnið var
samþykkt, í bæjarstjórn 1. nóv.
1924. Er hún í fáu frábrugðin
neglugerðinni frá 1905, nema til
samræmis við breyttar aðstæð-
Ur; t. d. að safnið sé eign Vest-
naannaeyjabæjar í stað sýslu-
bókasafns. Fellt var ákvæði um,
að bókfróðir menn skyldu jafn-
an skipa safnstjórn.
Þótt safnið væri nú tekið til
starfa að nýju, var stærsti vandi
þess óleystur: húsnæðisskortur-
ínn. Kjallarinn í skólanum var
aðeins neyðarúrræði. Þá gerðist
það, að Jón Jónsson útgerðar-
maður í Hlíð kemur fyrstur
manna með þá uppástungu á
opinberum vettvangi, að byggja
bókhlöðu í Vestmannaeyjum.
Jón skrifaði grein um safnmálið
í Skjöld 30. janúar 1924: Bóka-
safnið á götunni. Jón segir m. a.,
að um áraskeið hafi bókasafnið
verið þrætuepli og eigendunum
til skammar. Nú þurfi að bregða
við og byggja yfir safnið. ,,Að
eyðileggja þessa gullvægu eign
með hirðuleysi eða brenna henni
er hreinn og beinn glæpur“,
skrifar Jón. Þá birtir Jón sund-
urliðaða áætlun yfir bygging-
arkosnað sæmilegrar bókhlöðu,
og niðurstaða hans er sú, að
heildarkostnaður muni nema
2789 krónum. I niðurlagi grein-
ar sinnar segir Jón, að hann
voni, að bæjarfulltrúarnir finni
annað og viturlegra ráð en að
bera bækurnar út, og bendir á
ágóða af skemmtunum til tekju-
öflunar. Og nú ættu sjómenn-
irnir að heita á bókasafnið um
fjárframlög. Sjómennirnir í
Eyjum hafa aldrei brugðizt
liðveizlu við góð mál.
En svo fór um sjóferð þá, að
þótt mikið væri byggt í Eyjum,
þótti ofrausn að byggja yfir
bókasafnið.
Húsnæðismálið leystist þó
vonum fyrr — þó ekki um
langa framtíð. Er útlán höfðu
farið fram í kjallaranum í eitt
ár við ærin þrengsli, bauðst