Blik - 01.05.1962, Side 219
B L I K
217
in af sjálfri mér. Þetta gat ég
gert.
Þegar fólkið fór að bragða á
pönnukökunum, fannst mér það
verða eitthvað skrítið á svipinn.
„Hvað er nú að?“ hugsaði ég.
Mamma fór að athuga og
spyrja, hvað ég hefði látið í
þær. Þá kom hún auga á tólg-
arf atið. 1 því var alls engin tólg
heldur tólgarsápa, sem manna
'hafði nýlega búið til. I henni
var m. a. vítissóti. Það varð því
að fleygja öllum pönnukök-
unum mínum. Þetta fannst mér
ákaflega leiðinlegt en huggaði
mig við það, „að fáir eru smið-
ir í fyrsta sinn“.
Eygló Bogadóttir,
gagnfræðadeild.
Vertíðarsaga úr Eyjum
Eins og fyrirsögnin gefur til
kynna, þá á þetta að vera saga.
Ég ætla samt hér í þessum
pistli að reyna að sýna lifnað-
arhátt margs ungs fólks, er
hingað kemur á vertíð til þess
að afla sér peninga. Það getur
verið saga út af fyrir sig. Hér
í þessum bæ er mjög mikið ver-
tíðarsvall á vetrum, og ungling-
ar, sem hér hafa komið, hafa
farið snauðari héðan en er þeir
komu. Allir peningar þeirra
hafa farið í tóbak, vín og svall.
Þetta finnst mér ekki heilbrigt
og það finnst víst fleirum. Það
hefur komið fyrir, að unglingar
hafa orðið að hringja heim til
sín til að biðja foreldra sína um
lán til þess að komast héðan,
eftir að hafa þénað mikla pen-
ingaupphæð. Þeir unglingar
'hafa enga festu og engan vilja.
Þeir kaupa sælgæti á einum
degi, svo að tugum króna nem-
ur. Ekki eru svo helgaskemmt-
anirnar neitt slor. Útgjöld fyrir
eina helgi geta komizt upp í um
3 000 kr. og meira, en það sem
hefst upp úr þessu, er ekkert
annað en það að verða sér til
skammar. Fylgjum til dæmis
einhverjum manni um eða undir
tvítugt frá því að hann vaknar
á laugardagsrnorgni þangað til
á sunnudag. Hann skrópar í
vinnu á laugardegi til þess að
komast 1 ösina á pósthúsinu, að
„leysa út,“ eins og það kallast.
Þarna hefur hann tapað fleiri
tíma vinnu og borgað nokkur
hundruð krónur fyrir vín. Já,
ef hann hefur ekki verið svo
forsjáll að panta vín, þá er bara
að fara til annars, sem á nóg,
og fá hjá honum vín með okur-
verði. Þetta tekur oft hálfan
laugardaginn að bjarga þessu,
og síðan er farið að dreypa á
drykknum til þess að vera nú
orðinn góðglaður, áður en ballið
hefst. 1 röðina og troðninginn
við Samkomuhúsið er farið kl.
8 til þess að ná í miða. Hvað á
ballinu gerist veit ég ekki alveg,