Blik - 01.05.1962, Side 221
B L I K
219
stakasta lag og við orðnir
margs fróðari og allt tókst það
sæmilega að lokum.
Mikið gleðióp barst frá mann-
skapnum, þegar búið var að
,,snurpa“ eins og þeir kalla það,
sjóarar, er við sáum, að síldar-
torfan, sem kastað var á, var
inni í nótinni.
Þá var byrjað að draga nót-
ina inn í bátinn aftur og gekk
á ýmsu.
Þegar búið var að háfa síld-
ina og farið að leita að meiri
síld, var ég hundskammaður
fyrir að 'hafa ekki sparkað í
afturendann á 2. vélstjóra, en
hann stóð við hl:ðina á mér í
bátnum, þegar verið var að
draga nótina inn, og þótti sum-
um handbrögð hans heldur lin.
G. S.
4. verknáms.
Minnisstæður atburður
Þegar ég var 7 ára að aldri,
skeði þessi atburður, sem ég
ætla að skrifa um. Sá mikli at-
burður var, að það átti að hef ja
leit að mér og tveim vinum mín-
um. Ég hafði boðið þeim með
mér út í vörugeymslu föður
míns, því að þar vissi ég, að
geymdur var lakkrís. Enginn
var heima, þegar við fórum
þangað, en á meðan við erum
þarna að éta lakkrís, kemur
frændi minn. Þegar við urðum
hans vör, földum við okkur bak
við kassa inni í herbergi, sem
þar er, og létum ekkert í okkur
'heyra. Síðan fer hann og læsir
á eftir sér þessu herbergi og
nú gránar gamanið. Svo líður
að kvöldmáltíð, og er þá farið
að hefjast handa um leit að
okkur. Enginn hafði séð okkur
lengi. Fóru foreldrar hinna,
sem voru systkini, niður á
bryggju og hingað og þangað
að leita, en urðu einskis vísari.
Svo klukkan að verða 10 um
kvöld'ð kemur frændi minn aft-
ur og þurfti að hjálpa manni
um ölkassa. Þá heyrir hann
kallað einhversstaðar og voru
þetta þá við, öll útgrátin og
búin að vera að kalla og kalla,
en enginn heyrði neitt, og eng-
um datt í hug, að við værum
þarna, þvi að ég var ekki vanur
að fara þangað, þegar enginn
var þar. Það var skrítinn hóp-
ur, þegar frændi minn kom
með okkur, öll svört eftir lakk-
rísát og grát, en við vorum
ekkert svöng, búinn að éta mik-
inn lakkrís. Var þá búið að
leita um allan bæ og hringja
til allra leikbræðra okkar. Næst
stóð til að gera út, leiðangur að
leita að okkur.
Kristmann Karlsson,
3. bekk bóknáms.
=SK5=