Blik - 01.05.1962, Blaðsíða 233
B L I K
231
kolunum, þó að leynt færi.
Árangur af starfi Guðmundar
kemur betur í ljós síðar, þegar
ferðirnar hefjast til Utah aft-
ur. I bréfi sínu til séra Brynj-
ólfs kveðst prófastur ekki hafa
orðið var við nein afskipti hans
af trúboðinu svo sem vænta
mætti af manni, sem ber al-
gjöra ábyrgð á prestakallinu
gagnvart mormónskunni. Próf-
astur segist því finna fullkomið
tilefni til að minna „yðar vel-
æruverðugheit“ um að hafa í
öllum greinum til orðréttrar
eftirbreytni bréf háæruverðugs
herra biskupsins, dags. 5. maí
1851, til prestsins séra Jóns
Austmanns „af hverju hann
hefur sent sér eftirrit, í hverju
bréfi það er tekið fram, að ef
mormónarnir gangi inn í prest-
leg embættisverk með því að
skíra, þá beri presti tafarlaust
að tilkynna það verzlegu yfir-
valdi.“ Prófastur leggur fyrir
prest, að hann hafi nákvæmar
gætur á því, að engir sóknar-
manna fari úr Eyjum til lands
utan í snöggum erindum, nema
þeir hafi nauðsynleg leiðarbréf
frá hlutaðeigandi sýslumanni,
og ekki nóg með það, heldur
skyldi prestur einnig votta á
leiðarbréfið, að hinn sami sé
hinnar evangelisku trúar og
þannig frjáls að kirkjunni.
Samt hét það svo, að í landinu
gilti fullkomið trúfrelsi.
Kærur á hendur Samúel og
Guðmundi voru sendar sýslu-
manni að fyrirlagi prófasts, að
því er líklegt er, en prófastur
var þá nýlega kominn út til
Eyja til að vísitera Landa-
kirkju. Séra Brynjólfur hafði
áður skrifað sýslumanni um
málið, en engin réttarhöld farið
fram fyrr en eftir að prófastur
kom til Eyja.
Hinir kærðu viðurkenndu að
hafa prédikað evangelíið og
framkvæmt skírnarat'hafnir í
vitna viðurvist, og Guðmundur
játaði að hafa eftir prédikun
sína útdeilt kveldmáltíðarsakra-
mentinu. Þeir kváðust eigi hafa
vitað annað en að þetta væri
fyllilega leyfilegt, ella hefðu
þeir ekki framið þessi embætt-
isverk fyrir trúbræður sína í
mormónasöfnuðinum. Stöðugar
aðvaranir frá prestunum, og
svo áminningarnar, sem Þórar-
inn Hafliðason hafði hlotið hjá
dómaranum, hafi þeir ekki
látið á sig fá og talið mark-
leysu úr því að slík embættis-
verk væru leyfð í Danmörku.
Trúfrelsi hlyti einnig að gilda
hér.
Dómarinn ítrekaði enn bann
við því, að mormónarnir færu
inn á verksmið prestanna. Lof-
aði Samúel þá að hætta að út-
breiða trúna. Guðmundi var
veitt áminning.
En ekki mun þetta hafa ver-
ið tekið alvarlega, enda engin
lög fyrir slíku banni, þar sem