Blik - 01.05.1962, Side 334

332
B L I K
Fátt er þó til af skáldskap hans,
nema það er hefir lifað á vörum
almennings. Flest annað með öllu
glatað. Eg set hér smá sýnishorn
af kveðskap hans, sem allur var
grín og glens, kveðið á léttum
strengjum gamansemi:
1. Ung mey
er sem fley
úti fyrir landi,
fer á sker,
ef ekki er
áttaviti í standi.
2. Freistingum
ferlegum
framhjá þarf að slaga,
hjónahand
boði strand.
*
Uti er meyjar saga.
Um mann sem var við nám í
Kaupmannahöfn sagði Halldór:
„Komst hann oft í kjallara
í kast við lúsahlesa,
honum vceri hollara
heima „jús" að lesa."
Um Árna Pálsson prófessor:
Vizkuknerri Arni ólmur
út á sagna- hrinti -mar,
þá varð fyrir honum heimsku-
hólmur
og helv. . . . háturinn strandaði þar.
Eitt sinn ætlaði Steingrímur
Matthíasson læknir að koma til
Eyja í fylgd með Jónasi Kristjáns-
syni og leituðu þeir til Halldórs
læknis um móttökur. Hann sendi
þá eftirfarandi símskeyti til Stein-
gríms:
Vertu alltaf velkominn
konum, körlum, meyjum;
klökkur Heimakletturinn
kallar þig að Eyjum.
Oft er sundið erfitt þar,
aldan knörinn skekur
en Jónas í kviði hvalfiskjar
kannske með þig tekur.
Einu sinni var leikið í Rvík leik-
ritið „Allt í grænum sjó." Var það
grín um ýmsa oddborgara og þótti
sumum nokkuð nærri sér höggvið
og lém varla átölulaust. Þá sagði
Halldór:
„Óumtalað eitt sinn tók sér erkihófi
fas og gervi af filosófi.
Ut í loftið teygði hann sína tíu
fingur
og varð hann þá sem heim-
spekingur.
Eigandinn að fasi og gervi blíndi
á bjálfann
og hélt hann hefði séð sig sjálfan."
Á leikárinu 1906—07 var leik-
ritið Hermannaglettur eftir Host-
rup sýnt í Kumbalda við feikna
mikla aðsókn og frábærar undir-
tektir. Þá léku þau Guðrún Frede-
riksen, Edv. Frederiksen, Jóhann
Jónsson á Brekku, Jóhannes Hann-
esson, Miðhúsum, Gísli Lárusson,
Stakkagerði og Halldór Gunnlaugs-