Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Page 224

1959
— 222 —
innar til að slá því föstu, að S. hafi
verið andlega lieil?
Svar: Ég hef áður svarað þessu, að
vottorð mitt er ekki gefið sem full-
komið læknisvottorð og getur þvi ekki
verið tekið sem slíkt.
Nr. 76. Hefur vitnið kynnt sér vott-
orð og framburð . . . [heimilislæknis]
um ástand S., andlegt og likamlegt?
Svar: Já.
Nr. 77. Telur vitnið ástæðu til að
rengja lýsingu . .. [heimilislæknis] á
ástandi S?
Svar: Vil ekki svara þessari spurn-
ingu.
Nr. 78. Getur lýsing ... [heimilis-
læknis] farið saman við hina lauslegu
athugun vitnisins?
Svar: Get ekki svarað þessari spurn-
ingu.
Nr. 79. Telur vitnið sig liefðu getað
sagt betur og með meira öryggi til um
ástand S., andlegt og líkamlegt, hefði
það verið heimilislæknir hennar og
stundað hana, bæði í áföllum hennar
og almennt?
Svar: Já.
Nr. 80. Telur vitnið, að fengizt gætu
utanfararstyrkir fyrir lækna úr sjóði
slíkum, sem umrædd arfleiðsluskrá
gerir ráð fyrir, eða einhver önnur
fyrirgreiðsla, er öðrum þræði a. m. k.
verkaði sem persónuleg hlunnindi
fyrir þann eða þá, sem slikt hlyti?
Svar: Svar mitt er neitandi. Ég hef
áður greint frá um þetta atriði 4. júní
s. 1. og benti þar á nýja kjarasamninga
lækna við ríkisspítalana.
Nr. 81. Yrði vitnið stjórnandi um-
rædds sjóðs, ef hann myndaðist?
Svar: Já, skv. arfleiðsluskránni.
Nr. 82. Hefur vitnið mikinn hug á
að afla Landspítalanum sem fullkomn-
astra tækja, þ. á m. t. d. tækja til rann-
sókna á hjartasjúkdómum?
Svar: Já, og vísa til vottorðs míns
á rskj. 23 um hina brýnu þörf í þess-
um efnum.
Nr. 83. Færði vitnið nokkuð til bók-
ar eða skjals um ásand S. umrætt
kvöld eða um atburði kvöldsins að
öðru leyti?
Svar: Nei, ekki annað en undirskrift
undir arfleiðsluskrána sem notarial-
vottur.
Vitnið óskar að taka eftirfarandi
fram:
í sambandi við umsögn S. S.-sonar
á bls. 2 á rskj. 28 endurtek ég mót-
mæli mín, að ég hafi orðið fyrir svör-
um og sagt, „að börnunum væri þetta
vel kunnugt“.
Einnig vil ég taka fram um kunnug-
leik minn á þeim persónum, sem ég
hitti kvöld þetta hjá S. heitinni. Hrl.
S. J.-son hef ég hvorki hitt fyrr né
síðar. Sama gildir um Þórhall Pálsson.
S. S.-son mun ég hafa hitt á unglings-
árum mínum og verzlað við hann
stöku sinnum; annars höfum við ekki
átt mök saman. Kynni min af S. heit-
inni koma fram á vottorði minu á
rskj. 23. K. M.-son og eiginkonu hans
og S. [S.-sonar] veit ég ekki til, að ég
þekki.“
Hinn 12. nóvember 1958 var próf-
essor Sigurður m. a. spurður að því
í slciptarétti, hvort hann hefði bókað
eitthvað um frú S. E.-dóttur, er hún
vitjaði hans sumarið 1947, og kvaðst
hann ekki minnast þess, enda ekki
fengið skrá frá ... [heimilislækni]
yfir sjúklinga hans.
í skiptarétti 14. október 1959 var
prófessor Sigurður spurður, hvort fru
S. E.-dóttir hefði sagt nokkuð sérstakt
við hann um kvöldið, er hún undir-
ritaði erfðaskrá sína, það er benti til
andlegrar veilu hjá henni eða til þess,
að hún væri a. m. k. eklci eins og fólk
er flest, og kveðst hann ekki minnast
þess.
Málið er lagt fgrir læknaráð
á þá leið,
að beiðzt er svars við eftirfarandi
spurningu:
Telur læknaráð, eftir þeim gögnum.
sem fyrir liggja, að S. E.-dóttir hafi
hinn 21. ágúst 1954, er hún gerði arf-
leiðsluskrá sína, verið fær um að gera
sér grein fyrir þeim ráðstöfunum, sem
arfleiðsluskráin geymir?
Við meðferð málsins i réttarmála-
deild vék sæti prófessor dr. med.
Snorri Hallgrímsson, en í stað hans
kom prófessor dr. med. Júlíus Sigur-
jónsson.