Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Side 226

1959
224 —
Það er erfitt að segja ákveðið um
batahorfur, en það er álit mitt, að þær
séu sæmilegar, og fysiotherapi ætti að
hafa góð áhrif.“
Röntgenmyndir voru teknar af slas-
aða 20. september og 11. nóvember
1957, og liggur fyrir í málinu svo-
hljóðandi óundirritað vottorð Rönt-
gendeildar Landspítalans:
„Dags. 20. september 1957.
Regio: Rif.
Á costa 7—10 v. megin medialt
sjást ójöfnur í rifjum væntanlega eftir
fyrri fractur. Á profilmynd sést, að
Th. 12 er 3 mm lægri að framan en
næsti corpus fyrir ofan og dálítið
fleygmyndaður. Skoðunin gæti því
bent á compression. Ójöfnur eru á
liðbrúnum Th. 11 og 12.
R. diagn.: Sequ. fract. costarum.
Sequ. compressionis corporis Th. 12?
11. nóvember 1957. Profilmynd af
thoracalis: Nokkrar arthrotiskar
breytingar um miðja thoracalliði.“
í málinu liggur fyrir örorkumat ...,
starfandi læknis í Reykjavík, dags. 6.
október 1957, og hljóðar það svo að
loknum inngangsorðum:
„Honum leið illa i meiðslinu og fékk
þvi ... lækni [fyrrnefndan sérfræð-
ing i nuddlækningum] til að setja á
sig plástur. Þann 8. marz 1956 var svo
tekin röntgenmynd af brjósti hans, og
kom þá i ljós, að 6. og 7. rif v. megin
voru brotin. Slasaði lá síðan heima,
að mestu rúmfastur, um 3 vikna skeið.
Hann hresstist vel við leguna og bjóst
við, að sér myndi fljótt batna upp úr
því. Hann var mjög taugaslappur fyrst
á eftir og þurfti að beita sig hörðu
til þess að stýra bíl sínum sjálfur. Enn
þá finnur hann til þessarar hræðslu-
kenndar. Fljótlega fór að bera á verkj-
um í síðunni, þegar frá leið, og eink-
um þó verkjum upp á milli herða-
blaða. Átti hann því mjög erfitt með
Fyrir 1
— 1
— 1
— 1
— 1
— 1
— 3
— 4
mán. fyrst eftir slysið
þar á eftir ....
vinnu. Síðan fór að bera á dofa og
seyðingsverk framan- og utanvert á v.
læri, allt niður undir hné. Einnig
urðu þvaglát tíðari en hann átti vanda
til.
Af þessum sökum fór slasaði til sér-
fræðings í taugasjúkdómum, ... lækn-
is ... Samkvæmt vottorði hans, dags.
22. ágúst 1957, var álit hans eftirfar-
andi: (Sjá vottorð hans hér að fram-
an.) Þar sem myndir þær, er röntgen-
lýsingin er af og áður var um getið
hér að framan, fundust ekki, afréð ég
að láta taka nýjar röntgenmyndir af
slasaða. Röntgenlýsingin, dags. 20.
sept. 1957, er þannig: (Sjá hér að
framan.)
Skoðun: Mjög hraustlegur maður og
vel byggður. Á höfði var ekkert sér-
stakt að sjá. Sjón og heyrn eru eðlileg.
Blóðþrýstingur mældist 135/80.
Hjartahljóð eru regluleg og hrein. Við
þuklun á baki voru nokkur eymsli
uppi á milli herðablaða v. megin við
hrygginn. Voru vöðvarnir þar að finna
strengdari en hægra megin. Hreyfing-
ar voru eðlilegar, en ekki til fulls án
óþæginda. Útlimir voru eðlilegir að
sjá, nema hvað vottur um rýrnun virð-
ist vera á lærvöðvum rétt ofan hné-
liðs, og munar ca. 10 cm ofan hnéliðs
um Vi—1 cm, hvað lærvöðvar eru
rýrari v. megin en hægra. Kraftar góð-
ir, en húðskyn ekki prófað. Vísast í
því efni til vottorðs sérfræðingsins.
Ályktun: Um er að ræða meiðsli, er
urðu við bílslys. Þau voru brot á 4
rifjum v. megin (7.—10. rif). Eru þau
að sjá vel gróin, en greinilega sjást
brotamótin. Áuk þess er útlit fyrir, að
12. brjóstliðurinn hafi pressazt lítil-
lega saman við áverkann (um 3 mm).
Einkenni eru leiðslutruflanir i blöðru
og niður í v. læri frá þessu eða mari
á mænu við áverkann.
Örorka vegna slyss þessa telst hæfi-
lega metin:
............... 100% örorka
................ 85% —
................ 65% —
................ 50% —
................ 35% —
................ 30% —
................ 25% —
............. 20% —
Jl