Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1959, Síða 232

1959
— 230
ekki hafa fundið af honum áfengis-
lykt.
Vitninu er kynnt vottorð um blóð-
rannsókn á dskj. nr. 2, og er vitnið
spurt um, hvort það álíti þessa niður-
stöðu, 2,2%c, eðlilega miðað við útlit
mannsins við blóðtökuna, og segir
hann, að hann hafi ekki reiknað með
þetta mikið af alkoholi í blóðinu, og
segir, að sér hafi komið mjög á óvart,
að prósentan var svona há.“
Eins og fram kemur i vætti Jóhanns
Þorkelssonar héraðslæknis, var blóð-
rannsóknin framkvæmd af R. efna-
fræðingi, og var efnafræðingurinn
kvaddur fyrir dóm 17. nóvember 1960,
þar sem framburður hans er bókaður
á þessa leið:
„Vitninu er kynnt tilefni yfirheyrsl-
unnar, og kannast hann við að hafa
gert þessa rannsókn að beiðni héraðs-
læknisins. Hann segist hafa fram-
kvæmt rannsóknina mánudaginn 17.
október og tekur fram, að hann hafi
verið fjarverandi, þegar komið var
með blóðsýnishornið. Þá er vitnið
spurt um, hvort það geti verið, að
blóðsýnishornið hafi komizt í snert-
ingu við alkohol við rannsóknina, og
segir vitnið, að það eigi ekki að geta
komið fyrir. Vitnið segir að gefnu til-
efni, að rotnunarefni i blóðinu hafi
reducerandi áhrif. Mættur segir, að
blóðið hafi verið geymt í kæliskáp
lengst af, frá þvi héraðslæknirinn
kom með það og þar til það var rann-
sakað.“
Nokkur vitni, þar á meðal 3 lög-
regluþjónar, hafa verið yfirheyrð um,
hvort þau hafi séð ölvunareinkenni á
S. Iv.-syni, og fara helztu atriði úr
framburði þeirra hér á eftir:
1. Þ. lögregluþjónn segist „ekki
hafa skvnjað ákveðin ölvunarein-
kenni, en sagði, að hann hefði verið
mjög þreytulegur og einhver lykt hafi
verið af honum, en gæti hafa verið
af öli því, er hann kvaðst hafa verið
búinn að drekka þá um daginn.“
2. S. lögregluþjónn segir, „að hann
hafi verið ákaflega slapplegur, en
stilltur vel og hafi ekki sézt á göngu-
lagi hans eða heyrzt á tali hans, að
hann væri ölvaður. Lykt var af mann-
inum, en vitnið segist ekki geta full-
yrt um, að það hafi verið af áfengi,
gæti hafa verið af drykkju öls.“
3. E. lögregluþjónn segir, „að hann
hafi verið slappur og augun dálitið
þokukennd eins og hjá manni, sem er
undir áhrifum áfengis, og einnig var
hann heldur örari en hann á að sér
að vera, og tekur vitnið fram, að það
þekki hann allvel. Hann segist álíta,
að S. hafi verið eitthvað undir áhrif-
um víns, en ekki mikið. Hann segist
ekki hafa merkt ölvunareinkenni á
göngulagi S. eða mæli hans að öðru
leyti en þvi, að hann hafi talað held-
ur meira en hann á að sér.“
Málið er lagt fyrir læknaráð
á þá leið,
að beiðzt er umsagnar um, hvort
alkoholmagn það, er greinir i skýrslu
héraðslæknis, geti stafað af öðrum á-
stæðum en alkoholneyzlu kærða, með
tilvísan til þeirra upplýsinga, er fyrir
liggja í málinu um töku blóðsins og
meðferð þess.
Tillaga réttarmáladeildar um
Ályktun læknaráðs:
Já. T. d. því, að benzín hafi verið
í sprautu eða nál, þegar blóðið var
tekið, sbr. upplýsingar læknis þess, er
blóðið tók, en upplýsingar hans gefa
ekki til kynna, hvort sprauta og nál
var hreinsað með benzíni á eftir eða
undan suðu. Enn fremur vantar upp-
lýsingar um, hvort húð ákærða var
hreinsuð í sambandi við blóðtökuna
og þá hvernig. Hafi húðin verið
hreinsuð með benzíni eða alkoholi, er
ekki mark takandi á niðurstöðu blóð-
rannsóknarinnar.
Greinargerð og ályktunartillaga rétt-
ai máladeildar, dags. 10. október 1961,
staðfest af forseta og ritara 28. s. m.
sem álitsgerð og úrskurður læknaráðs.
Málsúrslit: Með dómi sakadóms Akureyrar
30. júni 1962 var ákærði, S. K.-son, sýknaður
af öllum ákærum í málinu o}? ákveðið, u
sakarkostnaður skyldi greiðast af almanna e.