Rit Mógilsár - 2014, Síða 16

16 Rit Mógilsár 31/2014
upplýst um ný skógræktaráform. Í nýrri
reglugerð með lögum um framkvæmda-
leyfi (nr. 772, 2012) segir:
Afla skal framkvæmdaleyfis sveitarstjórna
vegna meiriháttar framkvæmda sem
áhrif hafa á umhverfið og breyta ásýnd
þess (13. gr.).
Þetta er skýrt nánar í reglugerðinni. Þar segir
að þær framkvæmdir sem geta verið háðar
framkvæmdaleyfi séu meðal annars:
…jarðgöng, …flugvellir, …hafnarmannvirki, …
varnargarðar, fyrirhleðslur, …nýræktun skóga,
…hvort sem um er að ræða nytjaskóg, útiv-
istarskóg eða varanlega skógareyðingu
(5. gr.)
Við mat á því hvort framkvæmd telst meiri
háttar, þ.e. aðrar en þær framkvæmdir sem
falla undir lög um mat á umhverfisáhrifum
en þær eru alltaf framkvæmdaleyfisskyldar,
skal hafa til hliðsjónar stærð og umfang fram-
kvæmdar, varanleika, áhrif á landslag, ásýnd
umhverfisins og önnur umhverfisáhrif.
Leyfisveitandinn (sveitarstjórn) metur hvort
framkvæmdin sé leyfisskyld. Framkvæmdir
sem teljast óverulegar eru ekki háðar fram-
kvæmdaleyfi en geta þó verið skipulags-
skyldar. Með óverulegri framkvæmd er átt
við framkvæmd sem hefur óveruleg áhrif
á umhverfið og ásýnd þess. Framkvæmdir
sem teljast óverulegar samkvæmt reglu gerð
um framkvæmdaleyfi, eru til dæmis trjárækt
á frístundalóðum. Afstaða sveitarstjórna til
leyfis veitinga getur verið breytileg frá einu
sveitarfélagi til annars. Því má velta fyrir
sér hvort aðrar skógræktarframkvæmdir
eins og grisjun, og skógarhögg sem ekki
leiðir til varan legrar skógareyðingar eða
slóðagerð tengd grisjun og hirðingu verði
taldar meiri háttar framkvæmdir, sem kalli
á framkvæmda leyfi. Móta þarf vinnureglur í
samráði við sveitarfélögin um þessi atriði.
Vonast er til að ný og uppfærð II. útgáfa
leiðbeininga um skógrækt í skipulagi sveitar-
félaga verði samskiptalína milli sveitarfélaga,
Skipulagsstofnunar og framkvæmdaraðila
um framkvæmd skógræktar á Íslandi.
Aðrar væntanlegar breytingar
Ýmsar breytingar á öðrum lögum og
reglugerðum sem snerta skógrækt eru
í farvatninu og kunna að hafa í för með
sér nýjan veruleika. Hér má nefna lög um
náttúruvernd og lög um mat á umhverfis-
áhrifum og lengi hefur verið kallað eftir
nýjum skógræktarlögum.
Niðurstaða höfundar er sú að í flestum
tilfellum hafi tekist að koma á samskipta-
leiðum milli framkvæmdaraðila í skógrækt
og sveitarfélaga um stöðu skógræktar í
skipulagi sveitarfélaga. Þar hefur verið fjallað
á upplýsandi hátt um möguleika skógræktar
í skipulagstillögum. Alltaf má telja mikilvægt
að ágreiningur sé leystur þannig að áfram
verði hægt að byggja upp skógarauðlind
sem víðast hér á landi.