Þjóðmál - 01.06.2016, Síða 45

Til sölu
Fi/r1 % hIutur ríkisins í
J r estmgarbanka atvinnulífsins hf.
Þegar seljandi hefur sambvkki ,íik„,vi..
““ « mistaup, Tyrtr “,i «eÉ» k«lur i ,J ,k,U
ij1 hl“> nk«ir»,™ ,11 M“ 5“it*?uin‘>ve”b'r ,m
wÍtCrt' 1 sö,uk*8nuin
2S “P«»ilwW»kl. i-tjo. P Wo«""Ji>«4iudcginu,n
Eramkvxtwhtmfnd
umemkavæði„Su RÍKISKAUP
Kaupsamningurinn ásamt öllum
fylgiskjölum hafi verið lagður fyrir
Fjármálaeftirlitið og engar athu-
gasemdir verið gerðar. En um leið
viðurkenndu þeir að samkomulag
hafði verið gert um frekari samvin-
nu með það að markmiði að vinna
að sameiningu Kaupþings og FBA:
Það að samningurinn innihéldi
ákvæði um frekari hlutabréfakaup
samningsaðila, reyndist slíkt unnt,
með það að markmiði að sameina
Kaupþing og FBA þarf ekki að
koma neinum á óvart.Talsmenn
Kaupþings og sparisjóðanna lýstu
því margsinnis yfir opinberlega að
hagræðingin sem af hugsanlegri
sameiningu hlytist gæti orðið
umtalsverð.
Davíð Oddsson sagði síðar í
viðtali við Morgunblaðið að þessi
yfirlýsing hafi staðfest orð sín um
baksamninginn.
Tilkynnt var um hvemig staðið
yrði að sölu á 51% hlut ríkisins í
FBA 21. september 1999. Þeir sem
áhuga höfðu á að kaupa var gert
að mynda hóp sem gerði tilboð í öll
bréfin. Samsetning aðila í hverjum
hópi bjóðenda skyldi vera þannig að skyldir
og/eða fjárhagslega tengdir aðilar væru ekki í
tilboðinu skráðir fyrir meiru en 6% nafnverðs
hlutabréfa í bankanum og lágmarkshlutur
hvers aðila innan hópsins vera sex milljónir
króna að kaupverði. Þetta hlutfall var óháð
því hvað viðkomandi aðili, aðilar skyldir
honum eða fjárhagslega tengdir, áttu fyrir í
bankanum. Með þessu var ætlunin að koma
í veg fyrir að einn aðili næði yfirhöndinni í
bankanum í upphafi og einnig var vonast til
að hámarksverð fengist fyrir hlutabréf.
Davíð sagði, þegar þetta fyrirkomulag var
kynnt, að aldrei hefði staðið til að velja af hálfu
ríkisins hverjir væru kaupendur - fyrir slíku
væri ekki nokkurfótur. Aldrei hefði komið
til greina að reyna að hafa áhrif á hverjir
ættu FBA eftir að bankinn hefði verið seldur,
heldur aðeins að tryggja sem hæst verð fyrir
hlut ríkisins. í viðtali við Morgunblaðið 23.
september 1999 sagði hann að aðfinnsluefni
sitt hafi verið tvíþætt. Annars vegar hafi verið
skemmt fyrir ríkisstjórninni að ná fram sem
dreifðastri eignaraðild og hins vegar að reynt
hefði verið að setja„upp kerfi, sem gæti leitt
til þess að bréf ríkisins fari á mjög lágu verði".
í sama viðtali sagði Davíð að það yrði að
ráðast hvemig mál þróist meðal eigenda FBA
eftir að tryggt væri að ríkissjóður fengi hæsta
mögulega verð fyrir sinn eignarhlut. Hann
útilokaði að reyna að hafa áhrif á eignarhald
FBA með lagasetningu en ítrekaði að skoða
ætti almenna lagasetningu til að tryggja
dreifða eignaraðild að fjármálafyrirtækjum,
eins og víða væri gert. En það var augljóst
að forsætisráðherra hafði áhyggjur af stöðu
Fjármálaeftirlitsins. Staða þess virtist mjög
veik. Því til merkis hefði eftirlitið ekki fengið
„leynisamning" Kaupþings og Orca þar
ÞJÓÐMÁL sumarhefti 2016 43