Þjóðmál - 01.06.2016, Blaðsíða 84

BÆKUR
Alveg gratis
singsong-baby!"
Þingmennirnirfóru að streyma til Hamborgar,
þremur vikum áður en þingið hófst. Þeir
komu með járnbrautarlestum, flugvélum
og farþegaskipum, og sumir komu yfir
höfin sem laumufarþegar. Þeir komu frá
Höfðaborg og San Francisco og Sidney og
frá hundruðum hafna þar á milli, pílagrímar
á hina miklu grímuhátíð, sem veldi Stalíns
á heimshöfunum efndi til. Að öllu saman
lögðu voru á þinginu mættir fulltrúar fyrir hér
um bil eina milljón sjómanna, hafnarverka-
manna og fljótamanna. Minnstur hluti þeirra
voru kommúnistar. Þar voru fulltrúar frá
verklýðsfélögum stjórnleysingja á Spáni og í
Suður-Ameríku, stéttarfélagssinnar (syndika-
listar) frá Le Havre og Marseilles, arabískir
þjóðernissinnar, óháðir Norðmenn og fleiri.
Samt var meiri hluti þeirra, sem voru ekki
kommúnistar, algerlega á valdi kommúnísku
þingklíkunnar, en hún starfaði eins og skipu-
lögð stofnun, sem réð lögum og lofum í hinni
svokölluðu lýðræðislegu samkundu.
Allar samþykktir, ræður og stefnuskrár
voru samdar fyrirfram á aðalstöðvum okkar
kommúnista. Allir helstu ræðumennirnir
voru kommúnistar, dulbúnir á ýmsa vegu, og
þeim var sagt nákvæmlega, hvað þeir ættu
að segja, áður en þeim var leyft að mæla orð
frá munni.
Kommíssarenko valdi marga ræðumennina
úr hópi bandarísku sendinefndarinnar, sem
sótti þingið. Louis Engdahl frá Chicago, sem
var þá á ferðalagi um Evrópu ásamt Ada
Wright, móður annars blökkumannsins úr
Scottsboro-málinu fræga, talaði um„alþjóðlega
samábyrgð". Aðrir bandarískir ræðumenn
voru Harry Hynes, sem féll síðar á Spáni, og
Tom Ray frá San Francisco. Enginn þessara
ræðumanna túlkaði sínar eigin hugsair. Ræðu
Engdahls hafði Willi Munzenberg samið,
erindi Hynes var sprottið í heila
Kommíssarenkos, og fyrirlesturToms Rays
um uppreisnir á sjó og skemmdarstarfsemi
varsaminn af mér.
Margir þingfulltrúarnir villtu beinlínis á
sér heimildir. Kínverskirstúdentarfrá Berlín
töluðu sem fulltrúar hafnarverkamanna í
Kanton og Weiheiwei í Kína. Blökkumanni frá
Trínidad, sem hafði dvalist í Lundúnum mestan
hluta ævinnar, var heilsað sem sendimanni
frá þeldökkum fljótaverkamönnum við neðri
hluta Mississippi. Slík brögð eru leikin á
hverju alþjóðaþingi kommúnista.
Annan dag þingfundanna varð það Ijóst,
að enginn fulltrúi frá hafnarborgum Ind-
lands mundi geta komið til Hamborgar.
Breska stjórnin hafði synjað Indverjunum
um vegabréf og hafði hneppt leiðtoga
sendinefndarinnar í fangelsi. Kommíssarenko
gekk um fundarsalinn og tautaði í barm sér.
Allt í einu sneri hann sér að mér og mælti:
„Indland er mjög mikilvægt. Við þurfum að fá
Hindúa hér á þingið. Farðu og reyndu að róta
upp Hindúa einhvers staðar. Komdu með
hann hingað og síðan látum við hann halda
ræðu."
Ég fór út til þess að leita uppi líklegan
82 ÞJÓÐMÁL sumarhefti 2016