Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2009, Side 16

Múlaþing
Fossálar, þeir voru brúaðir. Austur álma
Skaftáreldahraunsins er mikið víðáttuminni
en sú vestari, en þó rnikið hraun. Suður með
hraunröndinni að austan heitir Bmnasandur
og em þar nokkurir bæir, þar austan við
tekur Fljótshverfið við. A Brunasandi
komurn við að bæ þeim er Teygingalækur
heitir, i daglegu tali Lækur. Lækur stendur
inn í sjálfu hrauninu og nær það mikið
lengra austur. Á Læk fengum við kaffi.
Nokkm austar í hrauninu fellur Hverfísfljót,
kolmórautt og mjög ljótt. Það var brúað. Þar
litlu austar er Gmnná, vatnslítil á. Austan
við hraunið fellur Djúpá, jökulá, eins og
aðrar ár í Skaftafellssýslum. Djúpá var
óbrúuð en okkur gekk samt vel yfir hana,
enda var hún ekki meira en í kvið. Frá
Djúpá er svona kl.tíma ferð austur að
Núpsstað, sem er austasti bær í Fljótshverfí
og komum við þar kl. 9.50. Á Núpsstað var
okkur vel tekið og vomm við þar um
nóttina. Dagurinn hafði verið mjög
skemmtilegur, enda var svo gott veður,
sólskin og blíða allan daginn.
29. júní, laugardagur. Frá Núpsstað að
Svínafelli í Öræfum
Á Núpsstað áttum við góða nótt og ekki
vildi Hannes bóndi taka neina borgun fyrir
gistinguna o.fl. greiða sem hann gerði
okkur. Snemma í morgun fórum við Guðm.
og sóttum hestana, þeir voru austur við
Lómanúp. Lómanúpur er feikihátt stand-
berg(?) talið það hæsta á landinu. Guðm.
hélt enn með okkur austur, og lögðum við
af stað kl. 8.30. Hannes bóndi fylgdi okkur
austur að Núpsvötnum, til að vísa okkur
leið yfir þau. Leiðin liggur austur með
Lómanúp og heita þar Núpsstaðahlíðar
framan í Núpnum. Á sandinum skammt
austan við Lómanúp, belja Núpsvötn fram.
Þau vom nú ágæt yfirferðar, ekki nema
rúmlega í kvið. Eftir að komið er yfír
vötnin, liggur leiðin austur Skeiðarársand,
skammt frá Skeiðarárjökli. Nokkuð
austarlega á sandinum er sæluhús, þangað
komum við kl. 12. á hádegi. Við sæluhúsið
mættum við ferðamönnum á vesturleið og
snéri Guðm. aftur með þeim. Menn þessir
höfðu riðið Skeiðará á veginum og létu vel
af henni. Við Jörgen hugsuðum okkur að
fara fyrir ána á jökli, til þess að geta komið
á Bæjarstaðaskóg. Við héldum af stað kl.
12.25 og tókum stefnu á skriðjökulhomið,
þar sem Skeiðará kemur undan honum,
mun það vera ca í NA Kl. 2.25 komum við
að upptökum Skeiðarár og gengum á
jökulinn. Við höfðum aldrei fyrr gengið
jökul og fónim þvi hægt yfir hann, til þess
að athuga vel það sem fyrir augun bar.
Hálftíma voram við yfir jökulhomið og
gekk það ágætlega. Þegar jöklinum sleppir
tekur við skógur nokkur, en þó er hinn
eiginlegi Bæjarstaðaskógur nokkra austar
með fjallinu. Við héldum svo austur fallega
skógivaxna ijallshlíð og komum að Bæjar-
staðaskógi kl. 3.25. Þar var Hákon
Bjamason skógfræðingur og með honum
margir Öræfingar, voru þeir að girða
skóginn. Hákon kom strax til móts við
okkur Jörgen niður úr skóginum og bauð
okkur til kaffidrykkju. Við fóram svo með
honum í tjald hans þar uppi í skógar-
þykkninu og drakkum kaffi þar. I tjaldinu
var glatt á hjalla og skemmtu menn sér við
að tala um ævintýri sem gerst hafði á
Skeiðarárjökli daginn áður. Þar vora menn
á ferð með hesta, stilltu einum hestinum
fram á jökulsprungubarm, til þess að
ljósmynda hann, en misstu hann við það
ofan í spranguna. Ekki varð þó slys af því
og náðist hesturinn óskemmdur upp úr.
Bæjarstaðaskógur er ekki víðáttumikill, en
fallegur. Trén standa reglulega og eru
beinvaxin. Nokkuð austan við skóginn er
dalur í fjallið inn að jökli og liggur
14