Strandapósturinn - 02.01.2008, Blaðsíða 128

128
borðað ferskt kjötmeti nema rétt eftir slátrun. Kjöt var borið á
borð tvisvar sinnum í viku, á miðvikudögum og sunnudögum.11
Mikil fátækt var og erfitt að fá útborgað. Faðir hennar, Lárus,
var sjaldan heima því hann var oftast á sjónum. Húsin voru það
lítil að systkinin þurftu að sofa fjögur saman í herbergi og yngstu
systkinin sváfu inni hjá Lárusi og Daníelu sem skipti svo sem ekki
miklu máli því Lárus var sjaldan heima. Ekkert baðker og engin
sturta var í húsinu heldur þurftu þau að troða sér í lítinn bala til
þess að þvo sér, síðan hjálpaðist fólk að við að þvo sér. 10 ára byrj-
aði hún að vinna í frystihúsinu eftir skóla, í nokkra tíma á dag, við
að brjóta saman kassana undir fiskinn og var þar við vinnu áfram
á unglingsárunum nema hvað hún vann þá við að verka fiskinn.
Helstu leikir hennar voru boltaleikir, eltingaleikir og handavinna.
Miklu styttra var fyrir hana en Finnboga að hitta vini sína. Krakkar
bjuggu í næstu húsum og gátu þeir hitt hver annan næstum því
hvenær sem var á daginn en ef Finnbogi ætlaði að hitta vini sína
tók það klukkutíma að nálgast þá. En það gafst ekki mikill tími til
þess því hún varð að vera með yngri systkini sín og eldri bróðir
hennar var mjög háður henni og var hún dugleg að líta eftir hon-
um, því hann var þroskaheftur. Fékk hún gælunafnið sitt, Diddí,
frá honum og hefur það alveg fest við hana. Þegar Sigfríð var 12
ára fór mamma hennar að vinna í frystihúsi því þá voru börnin
orðin það gömul að þau gátu hjálpast að við að líta eftir yngri
systkinum.12
Upp úr 1952 fór efnahagurinn að lagast. Það var innmitt árið
sem hún fermdist. Hún var fermd að Eyri í Seyðisfirði. Til að fer-
mast þurfti að eiga tvo fermingakjóla. Einn til að vera í við ferm-
ingarathöfnina og einn til að klæðast í fermingarveislunni. Hún
fékk að halda flotta veislu og smakkaði þar í fyrsta skipti steikt
læri, því eina kjötið sem hún fékk annars var súpukjöt. Í ferming-
argjöf fékk hún armbandsúr, kassamyndavél, silfurnælu, 300 kr
og auðvitað kjólana og sokka og skó fyrir ferminguna sjálfa.13
Stuttu eftir ferminguna fluttist hún aftur að Hnífsdal því faðir
hennar fékk vinnu sem vélstjóri á bát með bróður sínum. Fengu
þau þá stærra hús en áður. Þetta var tveggja hæða tvíbýlishús. Sig-
fríð fékk meira að segja sitt eigið herbergi, sem hún var mjög
11–13 Sigfríð Lárusdóttir.