Gripla - 2021, Page 208

GRIPLA206
þó allt eins líklegt að Einar hafi verið að svara umkvörtunum Gísla sjálfs. Í
loka ljóðlínum upp hafs erindis biður ljóðmælandi viðtakanda ljóðabréfsins
um að halda það sem hann hefur mælt fyrir um svo ekki hendi hann
stór synd, þ.e. hann biður soninn að hlýða orðum sínum. Gísli á að taka
„höfuð feður,“ þ.e. forfeður Ísraelsþjóðar, Abraham, Ísak og Jakob, sér til
fyrirmynd ar: sýna hóg lyndi, þolin mæði, hlýða og biðja til Guðs. Í fjórða
erindi fullvissar ljóðmæl andi viðtakanda bréfsins um að Guð sé réttlátur
en hann agi þó þá sem honum eru þókn anlegir. Þá eru sett fram dæmi úr
Biblíunni um lítilmagna sem vinna bug á voldugum andstæð ingum og í
fram haldi af því koma tvö erindi þar sem ljóðmælandi setur sig í stellingar
gagnvart viðtak anda, segir honum að trúa sér, taka við ráðum sínum og
treysta Guði. Aftur er viðtakandi minntur á eftirdæmi feðranna (Ísrael)
sem liðu angur og mótgang en unnu sigur með hógværð og bæn um. Hér
er viðtakandi ávarpaður: „sonur minn“ (8. er.) og í næsta erindi er honum
sagt að leita sátta við hreppstjórn (sjá að ofan). Næstu tvö erindi má líta
á sem eins konar niðurlag eða niðurstöðu: Syninum er sagt að taka gleði
sína, ljóðmælandi hefur fulla trú á því að honum berist aðstoð – frá Guði –
og sonurinn huggaður með því að þeir sem gera honum saklausum ómak
muni hljóta ill örlög. Lokalína 10. erindis er áhuga verð: „og gjör svo sem
skylt er.“ Hér er eins og ljóðmælandi sé aftur að vanda um við son sinn.
Lokaerindi ljóða bréfsins ber svo keim af kveðju orðum bréfritara: ljóð-
mælanda langar að koma í heim sókn áður en ævin er á enda og vonast til
að ljóðabréfið (orðin) berist viðtakanda og að himnafaðir inn uppfylli óskir
hans. Með ljóðabréfinu er engu líkara en skáldið sé að gera hvort tveggja í
senn, að vanda um við son sinn og stappa í hann stálinu. Hann varar við því
að menn geti misst frumtign sína fyrir vonda breytni en um leið gefur hann
góð ráð og fullvissar soninn um að frumtignin verði ekki af honum tekin.
3.2 Fylgivísur
Næst á eftir Frumtignarvísum í Lbs 847 4to er fimm erinda kvæði sem
hefur yfirskriftina: „Nú koma aðrar.“ Þar á eftir kemur þriggja erinda
kvæði undir yfirskriftinni: „En þessar eiga með að fylgja.“ Skrifari kvæða-
bókarinnar telur þessi kvæði tilheyra Frumtignarvísum og er aug ljóst að
um er að ræða ljóðabréf eða hluta úr ljóðabréfum til Gísla en hann er hér
nefndur á nafn í fyrsta sinn og aftur kenndur við frumtign.