Borgfirðingabók - 01.12.2005, Qupperneq 9

Borgfirðingabók 2005
7
MARGRÉT GUÐJÓNSDÓTTIR
Skáli um þjóðbraut þvera
Tœpt á sögu þeirra bœja í Borgarfirði sem á fyrri hluta síðustu
aldar seldu greiða og gistingu
Veturinn 1813-1814 fór Gísli Konráðsson um Borgarfjörð á leið
í verið. Fór hann seint á góu frá Melum í Hrútafirði og vildi ekki
þiggja neinn mat með sér til að þyngja sig ekki, því að illfært var
um heiðina. Fóru þeir félagar um Snjófjöll og fengu harðviðri svo
að við lá að þá kæli. Komu þeir að Sanddalstungu í Sanddal, sem er
inn af Norðurárdal, báðust gistingar og fengu, en matur var að verða
uppurinn þannig að engan mat fengu þeir keyptan. Næsta dag var
rennidrif en rofaði stundum til. Ákváðu þeir þá að fara af stað og
komust að Hafþórsstöðum í Norðurárdal og fengu þar gistingu, en
svo kalt var í baðstofunni að ekki þiðnuðu skór þeirra og húsráðandi
hafði vettlinga á höndum er hann kom til dyra. Bærinn var vatnslaus,
ein kýr í fjósi sem mjólkaði einn pott, en sauðkindur hafði hrakið
í byl á skírdag. Þarna fengu þeir fiskhelming einn þurran og vildi
húsráðandi ekki þiggja laun fyrir, en Gísli og sá sem með honum var
liðu sult. Þama urðu þeir að vera í þrjá daga við þessar aðstæður. Að
þeim liðnum gengu þeir niður Norðurárdalinn og föluðu mat á næstu
bæjum en fengu ekki fyrr en þeir komu að Svartagili, en þar gátu þeir
keypt vatnsgraut með mjólk út á fyrir 8 skildinga en askurinn tók
ljórar merkur. Þaðan fóru þeir að Höll og fengu gistingu og mat.1
Ekki hefúr til þessa verið mikið skrifað um greiðasölu í sveitum