Borgfirðingabók - 01.12.2005, Side 59

Borgfirðingabók 2005
57
Skaflinn undir Hornahólnum. Sigurður Guðmundsson mokar. Myndin var lík-
lega tekin á útmánuðum 1958.
týndu tómu brúsunum af einum klámum. Þeir fundust um vorið þegar
snjóa leysti upp undir íjalli og sýndu að þessir kunnugu lestamenn
höfðu farið langt afvega.
Stundum var líka safnað liði á vorin til að moka skafla af veginum
svo fært yrði fyrir bíl, malarskóflumar teknar fram, því þetta var
fyrir öld moksturstækja á traktorum. Ég man að við voram einu sinni
tjórir langa dagstund að moka skaflinn undir Hornahólnum í Kirkju-
bólstúninu og auðvitað af og til að hressa okkur á kaffi hjá Ingu.
Heimalönd okkar lágu ekki saman, en ég man eftir að hafa smal-
að með honum Kjörina um Jónsmessu 1946. Það var steikjandi
sólarbreiskjuhiti þegar við komum fénu saman á Eggjataglinu
eða í Illasundi. Við Gilsbakkafeðgar smöluðum framan Eggjar, en
Guðmundur og Torfi í Hvammi neðan Kjörina. Þegar við hittumst
- ég man að Guðmundur teymdi löðursveittan klárinn sinn - heilsaði
hann mér og óskaði til hamingju með prófið sem ég hafði verið að
ljúka. Ég þakkaði, en sagði eitthvað sem svo að „ég veit ekki hvort
það próf skiptir svo sem miklu máli“, því í hjarta mínu vissi ég að
mín örlög voru bundin sveitinni en ekki lengra námi. Þá sagði hann
með þunga: „Að heyra hvemig þú talar, drengur. Ég veit ekki hvað
er meiri hamingja á þínum aldri en að mega læra til stúdentsprófs og