Borgfirðingabók - 01.12.2005, Qupperneq 111

Borgfirðingabók 2005
109
Veistu til þess að
eitthvað af þessu fólki
hafi sest hér að?
Það er lítið um það
hér. Hins vegar veit ég
að það er talsvert um
það á Vestíjörðum og á
Snæfellsnesi. Einkum
Pólverjar.
Hefur Verkalýðs-
félag Borgarness eitt-
hvað gert til að hjálpa
þessu fólki að aðlagast
íslensku samfélagi?
Við höfum ekki gert það. Þetta hafa ekki verið stórir hópar hjá
okkur hingað til. En efþróunin verður sem nú horfir verður samfélagið
hér í heild sinni að fara að huga að þeim málum. Þetta fólk stoppar
þó yfirleitt mjög stutt hér á landi og ílendist ekki. Annars er það
svo að þetta fólk virðist oft og tíðum vera hrætt við stéttarfélög. í
sumum löndum á Evrópska efnahagssvæðinu, eins og t.d. í Portúgal,
er lítill hluti launþega í verkalýðsfélögum, og þeim er stjórnað á
ómannúðlegan hátt. Fólkið virðist vera hálfhrætt við félögin. Það
óttast líka atvinnurekandann, vill ekki styggja hann. Þetta er svipað
ástand og var hér snemma á síðustu öld, þegar verið var að stofna
verkalýðsfélögin. Þetta fólk leitar ekki til stéttarfélaga hér á landi.
Þeir sem til þekkja segja mér að oflt sé mjög erfitt að komast að þessu
fólki.
I ritinu Verkalýðsfélag Borgarness 1931 - 1981, þ.e. 50 ára
afmælisriti félagsins, er viðtal við einn af stofnendum þess, Axel
Kristjánsson. Þar segir hann að félagið hafi haft mikla þýðingu fýrir
byggðarlagið og að allir íbúar hér hafi haft mikinn menningarlegan
og hagsmunalegan ávinning af stofnun félagsins. Geturðu tekið undir
þetta?
Já, ég get tekið undir þetta. Ég held það sé ekki nokkur vafi að
Verkalýðsfélagið er einn af hornsteinum þessa samfélags héma.
Verkalýðsfélög hafa mikið verk að vinna og eiga eftir að hafa það
um ókomna tíð.
Ingibjörg Númadóttir starfsmaður
Verkalýðsfélags Borgarness.