Víkurfréttir - 15.12.2022, Blaðsíða 41

Anda inn og anda út
Gunnhildur hitti ljósmóðir á fæð-
ingardeildinni sem mældi útvíkk-
unina hjá henni. „Þú ert bara komin
í þrjá í útvíkkun, það er langt í land,“
sagði ljósmóðirin eftir mælinguna.
„Ég átti í raun erfitt með að labba út
um dyrnar hjá ljósmóðurinni vegna
hríða og hún sagðist sjá hversu
verkjuð ég væri og mælti með því að
ég myndi taka því rólega, fara heim í
bað og koma aftur um hádegi.“
Þau Gunnhildur og Gylfi voru ekki
með bað heima hjá sér á þessum
tíma svo það kom sér vel að for-
eldrar Gunnhildar voru í útilegu og
heima hjá þeim var baðkar. Þangað
var förinni heitið, á æskuheimili
Gunnhildar á Freyjuvöllum. „Ég
lét renna í baðið og kom mér fyrir
í því en fannst það frekar óþægilegt
svo ég sat mestallan tímann í hæg-
indastólnum hans pabba, á hand-
klæðinu einu, að anda mig í gegnum
verkina – anda inn og anda út. Ég
er mjög þrautseig og var staðráðin
í að þrauka til hádegis en þetta var
rosalegt, ég var svo verkjuð en ég
hélt áfram að anda mig í gegnum
verkina. Þegar mér leið virkilega
illa reyndi ég að rölta upp í rúm og
svo aftur til baka í hægindastólinn
og svona gekk þetta áfram þar til ég
labbaði inn á baðherbergið. Þá var
klukkan að verða ellefu og enn var
klukkutími í að við áttum að mæta
niður á fæðingardeild. Skyndilega
leið mér mjög illa og fann að eitt-
hvað væri að gerast og sagði við
Gylfa að við yrðum að fara niður á
sjúkrahús á stundinni. Hann byrjaði
þá að taka til eftir okkur og ég sagði
bara; nei, NÚNA!“
„Viltu segja henni að
barnið sé að koma!“
Gylfi hjálpaði Gunnhildi að klæða
sig í föt og fara út í bíl en hún gat
einfaldlega ekki sest í bílinn. „Ég
hreinlega náði því ekki, það var eitt-
hvað að gerast. Ég sagði þá við Gylfa
að hann yrði að hringja á sjúkrabíl,
barnið væri að koma. Hann opnaði
hurðina að húsinu aftur og næsta
sem ég man er að hann hringdi
á neyðarlínuna og ég fór rétt inn
um dyrnar og stóð þar með kross-
lagða fætur til að koma í veg fyrir
að barnið myndi koma þá og þegar.
Hann var við hliðina á mér í sím-
anum og setti á „speaker“, konan
hjá neyðarlínunni var svo róleg og
byrjaði að spyrja spurninga eins og
hvað ég væri langt gengin og ég var
þarna öskrandi: „Viltu segja henni
að barnið sé að koma!“ Í sömu andrá
fann ég að það væri ómögulegt fyrir
mig að reyna að klemma saman fæt-
urna. Þá missti ég vatnið, tók niður
buxurnar og fór niður á fjórar fætur
í forstofunni, með buxurnar á hæl-
unum.“ Gunnhildur var ekki deyfð
eða á neinu verkjastillandi og lýsir
hún því hvernig öndunaræfingarnar
hjálpuðu henni í átökunum. „Gylfi
var allan tímann í símanum á meðan
ég var að eiga barnið. Pabbinn tók
aleinn á móti barninu með neyðar-
línuna á öxlinni og sagði mér að
þetta væri stelpa en við vissum það
ekki fyrirfram. Þetta var ótrúlegt
augnablik, bara við þrjú. Ég man
ekki eftir að hafa upplifað einhverja
hræðslu, ég treysti Gylfa ótrúlega
vel. Hann var rólegur, ekkert stress-
aður og mikið að hvetja mig áfram,“
segir Gunnhildur. Fjórar mínútur,
svo stuttur var tíminn sem leið frá
því að Gylfi reif upp tólið þar til
stúlkan kom í heiminn. „Hann var
nýbúinn að taka hana í hendurnar
þegar að hurðin opnaðist og inn
komu fjórir sjúkraflutningamenn,
tvær löggur og ljósmóðir. Þau voru
mjög hissa að barnið væri fætt og
athuguðu hvort allt væri ekki alveg
örugglega eins og það ætti að vera.“
Eftir þessa hröðu atburðarás
var ferðinni svo heitið á fæðingar-
deildina með sjúkraflutningamönn-
unum þar sem fjölskyldan fékk
góða umönnun. Fyrsta verkefnið
eftir fæðinguna var þó að segja
fjölskyldumeðlimum frá krafta-
verkinu. „Það var frekar fyndið að
við hugsuðum strax að við yrðum
að láta foreldra mína vita sem fyrst
því það er mjög góð nágrannavarsla
á Freyjuvöllunum og fólk er frekar
náið þar. Það komu náttúrlega tveir
sjúkrabílar og löggubíll á staðinn.
Við hugsuðum að við yrðum að láta
vita svo það færu ekki einhverjar
sögusagnir af stað.“
Skrifað í skýin
Eftir að þau höfðu sagt foreldrum
Gunnhildar alla sólarsöguna spyrja
þau hvort það liggi þá ekki beinast
við að stúlkan myndi heita Freyja.
Það sama gerðist þegar þau töluðu
við fólkið hans Gylfa, þau spurðu
hvort hún ætti ekki að heita Freyja.
„Við vorum búin að ákveða allt
annað nafn fyrir hana, það er nafn
sem við ákváðum fyrir fyrra barnið
okkar þegar við héldum að það yrði
stelpa. Þegar það kom svo í ljós að
Pabbinn tók á móti barninu í forstofunni
með neyðarlínuna á öxlinni
Lítil Freyja
fæddist á Freyjuvöllum
Í sömu
andrá fann
ég að það væri
ómögulegt fyrir mig
að reyna að klemma
saman fæturna.
Þá missti ég vatnið,
tók niður buxurnar
og fór niður á fjórar
fætur í forstofunni,
með buxurnar á
hælunum ...
Gunnhildur og Gylfi ásamt syni sínum, Gunnari Elís.
VÍKurFrÉttir á suÐurNesJum // 41