Milli mála - 2022, Qupperneq 106

MILLI MÁLA
Milli mála 14/1/2022 105
á gólfinu því fætur mínir hafa gefið sig undan hreinum, alþroska harmi
munaðarleysingjans og vindurinn grætur fyrir mig því tunga mín getur það
ekki. Hann hrín og hrín og ég sit á troðnu moldargólfinu, frosthörðu. (169,
mín skáletrun)
Líkt og hina örlagaríku óveðursnótt er vindurinn þátttakandi í
draumnum því hann speglar örvæntingu Agnesar. Hrínandi vindur-
inn er grátur Agnesar sem sprettur frá sorginni og hinu skelfilega
áfalli sem hún upplifði sem barn. Þetta atriði lýsir hryllilegum til-
finningalegum missi og kaflinn í heild sinni sýnir það sem Critic
Watch kallar „sláandi hliðstæður“ milli veðurs annars vegar og hins
vegar mannanna gjörða og tilfinninga.65
Vetur er því lýsandi árstíð fyrir Agnesi og lífshlaup hennar
almennt, og í lokin er hávetur þegar hún fer í sína hinstu för að
aftökustaðnum við Þrístapa. Hér fanga landslagslýsingar Kent and-
rúmsloftið á eftirminnilegan hátt: „í loftinu hanga skýin enn eins og
dauðir búkar“ (338) og snjórinn liggur yfir dalnum „eins og lín, eins
og náblæja uppreidd fyrir dauða búka himinsins sem héngu höfðum
ofar“ (340). Agnes finnur ekki einu sinni fró í því að líkami hennar
muni verða vafinn í lín eða fá kristilega útför þar sem dæmdum
glæpamönnum hlotnast ekki slík sæmd. Áhrifum þessarar vitneskju
er lýst á sláandi hátt í mjög ljóðrænum hluta úr vitundarflæði
Agnesar. Hér er Agnes í áfalli eftir að fregna að aftakan verði eftir
sex daga og sér fyrir sér náttúru og landslag sem stendur á sama um
örlög hennar, þrátt fyrir að eftir dauðann muni hún sjálf verða hluti
af landslaginu um leið og holdið sameinast moldinni:
Nú sækir að dökknandi himinn og kaldur vindur sem næðir rakleitt í
gegnum þig […] eins og það gildi hann einu hvort þú ert lífs eða liðin,
því þú munt hverfa en vindurinn verða eftir […] og senn verða beinin þín,
nú heit af blóði og kakkþykk af merg, skraufþurr og brotgjörn og frjósa
og flagna undir fargi svarðarins og hinstu vessa holdsins sýgur grasið aftur
upp í ljósið og aftur kemur vindurinn og slær þig til jarðar og slengir í
grjótið eða krafsar þig upp í klærnar og ber til hafs í organdi snjókófi.
(334)
65 Critic Watch, „How to Read a Big Book“, 119.
INGIBJÖRG ÁGÚSTSDÓTTIR