Milli mála - 2022, Blaðsíða 192
MILLI MÁLA
Milli mála 14/1/2022 191
Ísaak Babel
Pan Apolek1
Töfrandi og spaklegt líf pan2 Apoleks steig mér til höfuð eins og
gamalt vín. Í ringulreið rústanna í Novograd-Volynsk, bæ sem
tekinn hafði verið í skyndiáhlaupi, köstuðu örlögin að fótum mér
guðspjalli sem heiminum hafði verið hulið. Umvafinn falslausu skini
geislabauga sór ég þess eið að fylgja dæmi pan Apoleks. Og sætleika
draumkenndrar illsku, beiskri fyrirlitningu á hundum og svínum
mannkyns, eldi þögullar og heillandi hefndar – fórnaði ég á altari
hins nýja loforðs.
* * *
Í íbúð prestsins í Novograd, sem lagt hafði á flótta, hékk íkon hátt á
vegg. Á honum var áletrun: „Dauði Jóhannesar skírara.“ Ég var ekki
í vafa um að í Jóhannesi greindi ég drætti manns sem ég hafði ein-
hverju sinni séð.
Ég man: Milli beinna og bjartra veggjanna stóð fínofin kyrrð
sumarmorguns. Við fótstall myndarinnar hafði sólin lagt beinan
geisla. Í honum þyrlaðist skínandi ryk. Beint niður til mín, úr bláu,
djúpu skotinu steig löng fígúra Jóhannesar. Svört sláin hékk hátíðlega
á þessum stífa, skelfilega horaða líkama. Blóðdropar glitruðu á kringl-
óttum sylgjum kuflsins. Höfuð Jóhannesar hafði verið skorið skáhallt
af hrufluðum hálsinum. Það lá á leirfati og stórir, gulir fingur her-
manns héldu því föstu. Andlit hins dauða fannst mér kunnuglegt. Ég
var snortinn af fyrirboða leyndardóms. Á leirfatinu lá andvana höfuð,
teiknað eftir andliti pan Romualds, aðstoðarmanns prestsins sem lagt
1 Þýðingin er gerð samkvæmt, Исаак Бабель, Сочинения, 2. bindi, 18–25. Moskva: Художественная
литература, 1990.
2 „Herra“, pólska.