Skýrslur um I. Landsfund Íhaldsflokksins og Sjálfstæðisflokksins og II.-VI. Landsfund Sjálfstæðisflokksins 1931, 1932, 1933, 1934, 1936 - 15.04.1929, Síða 14

sterka fylking ungra manna hafi hér ekki lagt lítið lóð í
vogarskálina, enda „Ihalds”-nafnið þeim að vonum
sérstaklega ógeðfellt”.
Dr. Magnús segir síðan, að annað hafi hér og
komið til greina, og verður drepið á það hér á eftir, þegar
rætt verður um síðari ástæðuna fyrir nafnbreytingunni.
= * =
Menn sem mátu íhaldsnafnið á þennan veg, vildu
skipta um heiti vegna hljómsins í orðinu, þ.e. nafnsins
sjálfs vegna, þótt ekki kæmi annað og fleira til.
Síðari ástæðan fyrir nafnbreytingu.
Úrslit þingkosninganna 1927 urðu bæði
Ihaldsflokknum og Frjálslynda flokknum mikil von-
brigði. Með landskjörnum fulltrúum hafði Íhaldsflokk-
urinn nú 16 þingmenn af 42 alls (hafði haft 20), og
Frjálslyndi flokkurinn fékk aðeins einn mann kosinn,
Sigurð Eggerz í Dalasýslu, en foringi hans í Reykjavík,
Jakob Möller féll. Framsóknarflokkurinn myndaði síðan
einn ríkisstjórn með atbeina Alþýðuflokks, þ.e. hlutleysi
hans. íhaldsmenn og Frjálslyndir voru því saman í
stjórnarandstöðu, og leiddi að sjálfsögðu óhjákvæmilega
af því ýmislegt samstarf. Fljótlega fór mörgum að finnast
óeðlilegt, að þeir, sem áttu flest sameiginlegt í stjórn-
málaskoðunum og almennum landsmálum, skyldu
skiptast í tvo flokka. Ýmsir menn úr báðum flokkum og
utanflokkamenn einnig fóru nú „að tala sig saman” um
12