Skýrslur um I. Landsfund Íhaldsflokksins og Sjálfstæðisflokksins og II.-VI. Landsfund Sjálfstæðisflokksins 1931, 1932, 1933, 1934, 1936 - 15.04.1929, Síða 34

sérhver keppendanna reynir að þroska sem bezt hæfileika
sína og getu til þess að fullnægja þörfum annarra.
Loks skulum vér líta á samkeppni í viðskiptum.
Það er nú fyrst og fremst hún, sem er andstæðingum
frjálsrar samkeppni þyrnir í augum. í hverju er hún þá
fólgin? I því, að þeir, sem hafa einhverja samkynja
fyrirgreiðslu viðskipta að starfi, keppa eftir því hver fyrir
sig að reka starfið svo, að þörfum skiptavinanna verði
sem bezt fullnægt. Sem dæmi til útskýringar skulum vér
taka samkeppni í verzlun. Kaupmaðurinn kaupir
erlendar vörur af erlendum framleiðendum eða
sölumönnum þeirra, annast um að fá þær fluttar til
landsins, greiðir af þeim tolla og hefir þær til sölu handa
innlendum skiptavinum með nokkurri álagningu á verði
fram yfir kostnað. Velgengni hans sjálfs er nú undir því
komin, að hann geti selt og fengið borgað nægilega
mikið af vörum. Ef frjáls samkeppni er ríkjandi, þá
verður sérhver hinna keppandi kaupmanna að gjöra sér
far um að ná viðskiptamönnum með því að selja sem
bezta vöru fyrir sem lægst verð, en til þess að geta þetta
verður hann fyrst að hafa lagt stund á að afla sér sem
beztrar þekkingar á atvinnugrein sinni, þar næst að gjöra
sem bezt innkaup, fá sem ódýrastan flutning og hafa
tilkostnað við rekstur verzlunar sinnar á alla lund sem
minnstan. Allt þetta miðar beint að því að fullnægja á
sem beztan hátt þörfum skiptavina hans, kaupendanna,
og það gerir kaupendunum engan mismun, þótt ástæður
kaupmannsins til þess þannig á hverju stigi að standa á
verði um hagsmuni þeirra sé ekki aðrar en þær eru -
löngun hans til þess að fá handa sér og sínum góðan
árangur af sínu starfi. Kaupmaðurinn verður í sínu starfi
að lúta framangreindu almennu lögmáli almennra
32