Skýrslur um I. Landsfund Íhaldsflokksins og Sjálfstæðisflokksins og II.-VI. Landsfund Sjálfstæðisflokksins 1931, 1932, 1933, 1934, 1936 - 15.04.1929, Qupperneq 43

Þetta er nú ekki nýtt að því leyti, að mönnum
hefir lengi verið Ijóst, að leiðin til aukningar á
framleiðslunni og þar með mannlegum þörfum er sú að
umbæta vinnubrögðin. Það er að sjálfsögðu mjög
mismunandi í einstökum atriðum, hverjar umbætur eiga
við eftir því, hver tegund framleiðslunnar er. En allar
umbætur nútímans á vinnubrögðum eiga þó að miklu
leyti sammerkt í því, að þær byggjast á aukinni notkun
véla og vinnusparandi tœkja, á uppfyndingum og alls
konar framförum á sviði verkfræðinnar, á „vélmenningu”
nútímans, sem sumir þeir tala háðulega um, sem minnst
skyn bera á það, hve stórfelldum umbótum á lífskjörum
almennings hún hefir þegar áorkað og á þó eftir að gera
betur. Allar þessar umbætur fela það í sér, að stofnfé
fyrirtækjanna þarf að vera miklu meira móts við hvem
verkamann en áður var. Þar með hefir líka viðhalds- og
fyrningarkostnaður stofnfjárins og vaxtagreiðslur af
andvirði þess vaxið stórum. En langmest hafa þó vaxið
útgjöldin til þriðja liðsins, sem áður var nefndur,
endurbætur og aukning stofnfjármunanna. I vel reknum
fyrirtækjum í Bandaríkjunum er það nú orðin venja, að
sérhverri vinnuvél er fleygt í bræðsluofnana tafarlaust,
þegar fullkomnari gerð er fáanleg, og heilar verksmiðjur
eru endurbyggðar, ef mönnum hefur hugkvæmzt betri
tilhögun. Það eru óhemjufjárhæðir, sem fara í umbætur
og aukningu stofnfjármunanna, en framleiðslan á mann
er líka miklu meiri hjá þeim en nokkur dæmi eru til áður
eða annars staðar og fullnæging neyzluþarfanna komin
lengra á veg hjá þeim, en nokkurri annarri þjóð.
3. Stjórn. Tilhögun á stjórn atvinnufyrirtækja getur
verið með tvennu móti. Annaðhvort er stjórnin í höndum
eiganda sjálfs eða í höndum manna (ráðamanna,
forstjóra), sem eru ráðnir og launaðir til þess að hafa
41