Úrval - 01.04.1944, Side 7

Úrval - 01.04.1944, Side 7
ÞRÍR ISLENDINGAÞÆTTIR 5 að höfðíngjasið, kvaddi húsráð- endur með kossi og fór. — Mikið dæmalaust yndi er að hlusta á manninn! andvarp- aði frúin í tuttugu-og-fimm- aura-félaginu fjálg. En Steinn Elliði lét ömmu sína enn skeinkja meira tei á bollann sinn og hélt áfram að borða. — Á Hvoli var ég samnátta Aðalbimi frá Hrísum. Hann var áður gildur bóndi í Lóni og hreppstjóri sveitar sinnar. En sakir góðgimi hans við verðuga og óverðuga tæmdist sveitar- sjóðurinn, og þeir verðugustu höfðuðu mál gegn Aðalbirni, og hann var dæmdur til að láta allar eigur sínar og hrukku þó ekki til. Hann átti sex sonu, mikla merm og væna. Tveir föra í sjóinn, einn í ána, fjórði úr tæringu, fimti til Vestur- heims. Sá sjötti varð lærður maður og dykkjurútur fyrir sunnan. Upp úr gjaldþrotinu fóra hreppstjórahjónin á ver- gang, en konan dó á milli bæa. Síðan er Aðalbjöm einn á ferð. Hann hefur tvo um áttrætt. Hann er eins og kardináli, hrumur og virðulegur, allra manna ljót- astur og allra manna bamgóð- astur. Hann finnur upp vélar, klappar á lær sér og segir: „Ó; bömin mín góðu, hvað ég á margar vélar óuppfundnar!" Hann sér ekki út yfir allar þær vélar, sem hann á óuppfundnar. Hann hefur miklu alvarlegri störfum að sinna en svo, að hann geti gefið sér tíma til að deyja. Við tölum saman í fimrn klukkutíma um vélar. Hann út- skýrir fyrir mér sjö vélar, sem hann hafði fundið upp síðustu árin og kvað þegar orðnar svo útbreiddar, að ég mundi finna þær á hverjum bæ í Austur- sýslunni og öðrum hverjum í Vestursýslunni. Síðan spurði hann mig, hvort ég hefði ekki fimdið upp neinar vélar? En úr því að svo var ekki, þá trúði hann mér fyrir leyndarmáli. Hann var nefnilega í þann veg- inn að finna upp nýja vél, sem yrði þýðíngarmeiri en nokkur hinna fyrri, dúnhreinsunarvél, sem hlaut að kollvarpa öllum dúnhreinsunaraðferðum, sem hingað til höfðu þekkzt, og spara vinnukraft um 75%. Hann var kominn gángandi yfir fjöll og fimindi og ætlaði vestur í Vík til þess að eiga tal við sýslumanninn um þetta stórfellda nýmæli. Hann ætlaði
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.