Úrval - 01.04.1944, Síða 27

FRÆÐSLA 1 KYNFERÐISMÁLUM
25
fólgin í þeim innri átökum, sem
hætt er við að þær skapi, og
þeim öfgum, sem þeim hættir
til að leiðast út í. Ef unglingur,
sem iðkar einfarir, gerir ekkert
til að hafa hemil á þeim, eru lík-
indi til að þær færist í aukana.
Hann finnur þá brátt, að hann
er á valdi einhvers, sem er hon-
um sterkara. Sjálfsásakanir,
blygðun og ótti auka á byrðar
hans, og að lokum verður hann
alger þræll þessarar ástríðu.
Hann hatar sjálfan sig og þenn-
an „löst“ sinn, og af ótta við
að upp komizt um hegðun sína,
tekur hann að forðast samvistir
við annað fólk. Andlega heil-
brigðir unglingar komast til-
tölulega auðveldlega yfir þetta
stig, en viðkvæmir unglingar
geta hæglega beðið varanlegt
tjón á sálu sinni.
Þegar foreldrar verða vör við
einfarir hjá börnum sínum á
unga aldri, skyldu þau varast
að gera mikið veður út af því.
Það er ekki hægt að stöðva þær
með neinum varnarráðstöfun-
um, banni eða refsingu. Afleið-
ingamar af slíkum ráðstöfun-
um verða óhjákvæmilega þær,
að bamið fer að iðka einfarim-
ar með meiri leynd. Það er
naklu vænlegra til árangurs, að
vekja áhuga þess á heilbrigðum
athöfnum, starfi eða leik, svo að
það finni síður þörf hjá sér til
að leita svölunar í einfömm.
Einfarir em tíðastar hjá börn-
um, sem eru einmana og ekk-
ert hafa fyrir stafni.
Vandamál stúlkna á kyn-
þroska aldri eru svipuð og
drengja nema að því leyti, að í
stað sáðláta koma tíðirnar. Það
er um tíðirnar eins og mörg
önnur kynferðisfyrirbrigði, að
að um þær hafa myndast margs-
konar hindurvitni. Einkum er
þetta algengt meðal frumstæðra
þjóða, þar sem tíðablóðinu eru
tileinkaðir ýmsir yfirnáttúrleg-
ir og skaðlegir eiginleikar. 1
menningarlöndum eimir enn eft-
ir af þessu. Tíðir em nánast
skoðaðar sem óheilbrigt ástand,
og er því nokkur hætta á, að
stúlkur gefi þessari „bölvun'*
konunnar meiri gaum en holt er.
Tilfinningasemi eða kvörtun
undan þessu hlutskipti konunn-
ar ber hverri móður að varast,
þegar hún talar um þessi mál
við dóttur sína. „Svona er
þetta,“ er nægileg skýring, af
því að ómögulegt er á því stigi
málsins, að gefa vísindalega
skýringu á þessu líffæralega
fyrirbrigði.