Úrval - 01.04.1944, Síða 52

Úrval - 01.04.1944, Síða 52
50 TJRVAL hafizt fyrir alvöru fyrr en 10 árum síðar, þegar reikningar Garantafélagsins í Hollandi, sem var eitt hinna mörgu lepp- félaga hans, voru látnir sýna gífurlegar eignir, sem í raun- inni voru alís ekki til. Bækur félagsins voru svo kænlega fais- aðar, að jafnvei nánustu sam- starfsmenn grunaði ekki, hvað var á seiði. Síðar kom í ijós, að hallinn á reikningunum nam hvorki meira né minna en nærri fimm hundruð milljónum króna. Kreuger kvað þetta ekki koma að sök, því að hann ætti miklu hærri upphæð í fórum sínum í ítöiskum ríkis- skuídabréfum og öðrum trygg- um verðmæíum. Lét hann síðan „jafna hallann“ með þeim. Um þetta var ekki fengizt, enda vissu menn ekki þá, að þessi ítölsku ríkisskuldabréf voru fölsuð. Var nafnverð þeirra hvorki meira né minna en 700 milljón krónur. 1 höndum Kreugers voru verðbréf þessi tiltölulega hættu- laus vegna hins mikla láns- trausts, er hann nauthvarvetna. Hann setti þau aðeins að veði fyrir lánum sínum eða lét þau koma fram sem eignir félaga sinrxa og gætti þess vel, að þau kæmist aldrei í umferð á al- mennum verðbréfamarkaði. Þannig hélt Kreuger stöðugt áfram hinum margþættu og flóknum brellum sínum, án þess nokkurn mann grunaði, hvernig högum hans var í rauninni komið. Hann fylgdist vel með. viðskiptum sínum og hinum furðulegu fjármálaklækjum, enda var Kreuger maður skarp- vitur, þaulkunnugur allri fjár- málastarfsemi og stálminnugur. Þó mun hann að lokum hafa misst tökin á fjármáiabákni sínu, einkum síðari árin,erhalla tók undan fæti. Eigi að síður héldu hlutabréf hans og skulda- bréf fullu gengi og seldust upp jafnskjótt og þau komu á markaðinn. Skuldirnar jukust jafnt og þétt í höfuðbókum fyrirtækjanna, en hallinn var- ávallt „jafnaður" með einhverj- um dularfullum eignum, sem í raun og veru voru hvergi til. Kreuger notaði sjálfur of fjár til eigin þarfa, auk gífurlegra f járhæða í mútur og annan slík- an kostnað. Vitað er og, aa mikið fé fór í nauðungargjöld, f járkúgun og hvers kyns þjófn- að annan, einkum síðustu árin, án þess að hann fengi að gert. Jafnframt því sem skulda-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.