Úrval - 01.12.1952, Síða 13

ÞRIÐJI TVlBURINN
11
Philippe svo líkir, að Joye rak
í rogastanz. Hann gaf sig á tal
við móður Ernst, sem þarna var
viðstödd, og spurði hana hvort
sonur hennar hefði fæðzt á fæð-
ingardeildinni 4. júlí 1941. Frú
Vatter játti því.
Joyehjónunum varð nú órótt.
Þau fóru til mikilsmetins lækn-
is í bænum og leituðu álits
hans. ,,Fjarstæöa“, sagði lækn-
irinn. ,,Það kemur ekki fyrir
nema í skáldsögum að býtti
verða á ungbörnum.“
Tveim dögum seinna fór Joye
með drengina sína til tannlækn-
is. Þá kom í ljós að Philippe var
aðeins með tvær framtennur í
neðri góm í stað f jögurra. Paul
hafði allar sínar. Viku seinna
fór frú Joye í skólann og skoð-
aði upp í Ernst. Hann var að-
eins rneð tvær framtennur í
neðri góm, alveg eins og Phil-
ippe.
Joyehjónin urðu nú hugsjúk,
því að þau voru orðin sannfærð
um að býtti hefðu orðið á börn-
unum í fæðingardeildinni. Þau
unnu drengjunum sínum hug-
ástum og tilhugsunin um að
senda Paul litla frá sér fannst
þeim óbærileg.
Þau fóru aftur til læknisins,
og þegar hann heyrði um tenn-
urnar runnu á hann tvær grím-
ur. Hann ákvað hvað gera
skyldi næst. Eineggja tvíburum
fylgir aðeins ein fylgja þegar
þeir fæðast, en tvíeggja tvíbur-
um tvær. Það mundi standa í
skýrslum fæðingardeildarinnar
hvort fylgjan hefði verið ein
eða tvær. Hafi hún verið ein,
benti það ótvírætt til að Phil-
ippe og Ernst væru tvíburar.
Joye fór á fæðingardeildina. í
skýrslum hennar stóð að fylgj-
an hefði verið ein.
Frú Joye komst í uppnám, en
frú Vatter lét sig þetta engu
skipta. Hún átti tíu ára dóttur
auk Ernst. Hún hafði nýlega
misst manninn sinn og Ernst
var augasteinninn hennar, og
henni kom það ekkert við hvort
býtti hefðu orðið eða ekki.
B’lestir bæjarbúar voru henni
sammála. Börnin voru ham-
ingjusöm, og var þá nokkur
ástæða til að gera neitt í mál-
inu? En Joyehjónin urðu að fá
að vita vissu sína, ekki vegna
þess að þau vildu skipta, heldur
til að öðlast hugarró aftur. Auk
þess krafðist nú læknirinn, sem
áður hafði talið málið fjar-
stæðu, að rannsókninni yrði
haldið áfram. Blóðflokkarann-
sókn var gerð á frú Vatter og
börnum hennar og Joyehjónun-
um og börnum þeirra. Sú rann-
sókn sannaði ekkert, því að þau
voru öll af sama blóðflokki.
Mokkrum dögum seinna fóru
báðar fjölskyldurnar til Genéve
til að ná fundi hins víðkunna
erfðafræðings A. Franceschetti
prófessors og aðstoðarmanna
hans, dr. F. Bamatter og dr. D.
Klein. Þessi vitjun varð upp-
haf að rannsóknum og eftir-
grennslunum sem stóðu í átta
mánuði og eru sennilega þær