Læknaneminn - 01.10.1993, Síða 47

Læknaneminn - 01.10.1993, Síða 47
á íslensku árið 1974 í þýðingu Þorsteins Vilhjálmssonar (Endimörk vaxtarins. Bókaútgáfa Menningarsjóðs og Þjóðvinafélagsins). Þar er bent á að mikilvægir þættir svo sem fólksfjöldi, matvælaframlciðsla, iðnvæðing, mengun og notkun tæmanlegra auðlinda fara vaxandi. Maðurinn virðist gera ráð fyrir því að umhverfi hans þoli slíka þenslu. Þessir þættir vaxa hins vegar eftir ákveðinni reiknireglu sem nefnd hefur verið veldisvöxtur (exponential growth) og því líða ckki margir áratugir þar til auðlindir jarðarinnar verða uppumar og þar með er lífríki heimar og mamiskepnumiar ógnað. Bókin og umfjöllun um þessi mál féllu í góðan jarðveg hjá 68-kynslóðinni. Nokkrum árum síðar virtist umræðan þó að miklu leyti fallin í gleymsku fyrir annarri áhugaverðari um hagvöxt og efnishyggju. A síðustu árum hefur aftur vaknað áhugi á umhverfisvernd, nú af mun meiri krafti en áður og fyrirsjáanlegt er að hann eigi eftir að vaxa og verða almennari á næstu árum. A síðustu öldum hefur reyndar oft verið spáð ragnarökum og þá meira af trúarlegum innblæstri en vísindalegri þekkingu. Staðreyndir síðustu ára benda hins vegar til þess að lífríki jarðarimiar sé verulega ógnað eins og læknirinn og eldliugiim Helen Caldicott hefur bent á í bók sinni “If You Love this Planet” (4). Umfangsmesta heilsuvemdin í nánustu framtíð er því að varðveita það jafnvægi í lífríki jarðariimar sem pláss er fyrir (3,4,5). Alþjóðlegir ógnvaldar Á sjötta áratugnum var fyrst lýst hugtakinu “samfélagsvandaliðun” (community diagnosis) í fanddsfræðinni (6). Hér var um að ræða aðferð úl þess að lýsa heilbrigðisástandi í samfélaginu, greina það frekar og beita viðeigandi heilsuvemd fyrir heildina. Samfélagið (conununity) í þessum skilningi getur þá bæði verið bæjar- og sveitarfélög eða stærri eiiúngar s.s. öll þjóðin. Hér á eftir hef ég kosið að bæta við nýju hugtaki í sama anda og tala um “alþjóðavandaliðun” (intemational diagnosis). Þeir þættir sem ógna mest heilsu okkar núna og næstu áratugi eru m.a.: Fólksmergð, fátækt, stríð, fáfræði, kjamorkuvopn, kjamorkuúrgangsefni og mengun af efnaiðnaði. Fólksfjölgunin. Jarðarbúum fjölgar stöðugt með svipuðum hraða og kanínunum forðum í Ástralíu. Um árið 1900 var fjöldi jarðarbúa um einn milljarður, 1950 uin tveir milljarðar og 1990 um 5,2 milljarðar. Gert er ráð fyrir að með svipuðum veldisvexti verði jarðarbúar 14 milljarðar á miðri næstu öld. Þessi gríðarlega fjölgun veldur afarmiklum heilsufarsvandamálum, einkiun í fátækum löndum. Fólksfjölgunin stafar að miklu leyti af fátækt, fáfræði fólksins og skorti á getnaðarvömum, en í sumum tilvikum tníarlegri afstöðu til getnaðarvama og fóstureyðinga. Ýmsar leiðir hafa verið notaðar til að takmarka barneignir svo sem skipulagðar ófrjósemisaðgerðir á Indlandi, en almeim fræðsla og menntun kvenna er talin árangursríkasta getnaðarvömin. Samkvæmt skýrslu OECD (Illness and Consequences. 1992. Genf. OECD) deyja þúsund börn í þriðja heiminum á hverri klukkustund vegna lungnabólgu, niðurgangs eða annarra sjúkdóma sem hægt er að koma í veg fyrir. Um sex þúsund böm fimm ára og yngri deyja daglega vegna sjúkdóma sem hægt er að bólusetja fyrir s.s. mislinga, kíghósta og stífkrampa. Samtals deyja um þrettán milljóiúr barna á ári hverju í vanþróuðu löndunum vegna fátæktar og fáfræði. Munurinn á milli íbúa á norðurhveli jarðar og suðurhvelinu vex stöðugt. íbúar norðursins em aðeins lun 20% jarðarbúa en samt nota þeir um 80% af öllum auðlindunum og stýra fjánnagninu. Mörg minni lönd, flest þeirra í suðri, hafa lent í þeim vítahring að fara að safna erlendmn skuldum og eiga nú fullt í fangi með að borga vexti af lánunum. Þau em því skuldum valin og í rauiúnm að missa sjálfstæði sitt með þessu móti, íhlutun Ákvörðunarþættir heilbrigði Lífeðlisfræðilegir|| Atferlisffæðilegir|| Menningar- og félagslegir j Umhverfisþættir Heilsuefling______________________ ________ H Ahættuvamir _________________________________________________ " Heilsuvernd" ~ B 1 leilbrigóisrtiniisoknir I Mynd 1. Þœllir sem ákvarða heilbrigði og íhlutandi aðgerðir heilsuverndar. LÆKNANEMINN 2 1993 46. árg. 45
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Læknaneminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.