Læknaneminn - 01.10.1994, Side 33

Læknaneminn - 01.10.1994, Side 33
Mynd 1. Andlitsmynd á þriðja degi dæmigerðs kasts (sjá texta). rauðbrún yfir henni (16). Oftast kemur hún á undan andlitstaugarlömuninni (3,6). Bólgan sést oftast á efri vör en síður á kinn, neðri vör, nefi, augnlokum og gómum. Einnig getur bólgan komið á munnslímhúð, glottis, harða góminn, slímhúð undir tungu, tannhold, tungu, hendur, brjóstkassa og rasskinnar (14,16,28). Hún hefur tilhneigingu til að koma með mjög mismunandi millibili. Oft líða vikur á milli en stundum ár. I byrjun stendur kastið yfirleitt stutt, 1-2 daga og aldrei lengur en viku. Bólgan hverfur oftast í fyrstu á milli kastanna en getur á endanum orðið varanleg (3,16,26,28). Andlitstaugarlömunin er neðri hreyfitauga- kjarnalömun(lowermotorneuron)ognæróþekkjanleg frá Bell's lömun. Hún getur komiðoftar en einu sinni og verið öðru eða báðum megin, einungis í hluta taugar eða í henni allri. (6,10,26). I skráðum tilfellum hefur lömun komið fram hjá 30-90% sjúklinga. I einstaka tilfellum hefur lömunin komið nokkrum árum á undan bólgunni í vörinni. Oftast fylgjast þó lömunin og bólgan í andliti að og lagast af sjálfu sér en einstaka sinnum stendur lömunin ein eftir (6,26). Auk sjöundu heilataugar getur komið fram lömun í öðrum heilataugum og hefur því verið lýst í I.,II.,III., V., VIII., IX. og XII. heilataug (16). Þriðja einkennið í MRH er lingua plicata eða gróf tunga með djúpum rákum. Þetta er sjaldgæfasta einkennið og finnst í 30-77% tilfella en einnig í 0,5- 5% heilbrigðra einstaklinga (6,14,26). I rannsókn sem gerð var á MRH sjúklingum árið 1972 kom fram að 90% fengu andlitstaugariömun einhvem tíma á sjúkdómsferlinu, 86% fengu bólgu og 77% fengu lingua plicata (1). I annarri rannsókn á 36 sjúklingum kom í ljós að öll skilmerki heilkennisins voru til staðar í 25% tilfella. Allir sjúklingarnirfengu bólgu í andlitið og hjá 47% var hún ástæða þess að þeir leituðu læknis. Andlitslömun kom einungis fram hjá 47% sjúklinganna og lingua plicata hjá 50% (7). Árið 1959 lýstu Klaus og Brunsting tilfellum þar sem einungis tvö einkenni af þremur voru til staðar. Á síðustu 10-15 árum hefur tilfellum verið lýst þar sem aðeins eitt einkenni kom fram. Oftast var þá um að ræða Meischer's granulomatous cheilitis. (2,16,26,28). Greining varþá staðfest með vefjasýni LÆKNANEMINN 2 1994 47. árg. 31
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Læknaneminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.