Læknaneminn - 01.04.1999, Qupperneq 45

A mótsdegi ætla ég mér að
lemja þá alla
Innan raða okkar
læknanema leynast ein-
staklingar sem láta ein-
nig að sér kveða á öðr-
um vettvangi en í nám-
inu. Einn þessara
manna er Þorvaldur
Blöndal jiidókappi. Þor-
valdur hefur stundað
sína íþrótt samhliða
námi í læknadeild og á
þessum tíma náð að
hasla sér völl meðal
fremstu júdómanna
bæði hér heima og er-
lendis. Hann er núver-
andi Islandsmeistari í
júdó í -9()kg flokki og í
opnum flokki. Einnig er
Þorvaldur Norður-
landameistari og Smá-
þjóðameistari í -90kg
flokki. Nú hefur Þor-
valdur sett stefnuna á
Olympíuleikana í Sidn-
ey í Astralíu á næsta ári.
Til þess að ná takmarki
sínu tók hann sér frí frá
námi þegar hann var á miðju þriðja ári, í tvö ár til
þess að geta einbeitt sér að æfingum og keppni.
Þór Arnason tók Þorvald tali á dögunum til þess
að kynnast honum betur og einnig forvitnast um
hvernig honum gangi að ná settu marki.
Þorvaldur Blöndal er 24 ára gamall og býr nú á
Stúdentagörðum ásamt unnustu sinni, Maren Albert-
dóttur íslenskunema. Hann er úr Bæjarsveit í Borg-
firði og ólst hann þar upp. Þegar kom að því að fara í
menntaskóla var ljóst að heimavist yrði fyrir valinu
og á endanum ákvað Þorvaldur að fara norður yfir
heiðar og ganga í
Menntaskólann á Akur-
eyri. Það var síðan á Ak-
ureyri sem hann hóf að
leggja stund á júdó.
Þorvaldur er stór og
stæðilegur og ber það
utan á sér að vera mikill
íþróttamaður. Jafnframt
kemur hann fyrir sem
mjög rólegur og kurteis
maður og því er frekar
erfitt að ímynda sér að
hann viti ekkert
skemmtilegra en að
fljúgast á og sýna öðrum
í tvo heimana.
Hvernig kom það til
að þií fórst að stunda
júdó?
„Eg byrjaði ekki að
æfa júdó fyrr en árið
1992, þá 17 ára gamall.
A þessum tíma vann ég
við vegagerð í Borgar-
nesi og var í vinnuflokk
með miklum áflogahund-
um. I kaffitímanum var
alltaf slegist og þar sem ég var yngstur og aumastur
fór ég alltaf mjög illa út úr þessum viðureignum.
Þetta varð eiginlega helst til þess að ég fór að stunda
júdó. Fyrir þennan tíma hafði ég eitthvað verið í fól-
bolta og stundað víðavangshlaup en þó ekki af nein-
ni alvöru. Þegar ég byrjaði vissi ég í rauninni ekkert
hvað ég var að fara út í, mætti t.d. á handboltaskóm á
Höfundur er lœknanemi og júdókappi
LÆKNANEMINN • 1. tbl. 1999, 52. árg
41