Læknaneminn - 01.04.1999, Blaðsíða 57

allt að tjóra mánuði nteð ákveðnum formerkjum og
hefur það þegar valdið auknu framboði á stöðum að
mati ráðningarstjóra. Einnig hefur reynst vel að eiga
útdregna ráðningarröð a.m.k. mánuð fram í tímann
þar sem iðulega koma inn stöður þar sem læknar
þurfa að vita með góðum fyrirvara hvort þeir fái af-
leysingu. Sú breyting að nú sé hvereinasti læknanemi
í hverjum ái'gangi í úthringiröð hefur reyndar gert það
að verkum að líkur aukast á því að læknir fái afleys-
ingu. Breytingin hefur þó einnig í för með sér aukna
vinnu fyrir ráðningarstjóra og auk þess getur hann
ekki leyft sér að eyða jafn miklum tíma í að ná í hvern
og einn. E.t.v. væri heppilegra að þeir sem mæti á
ráðningarfundi séu í úthringiröð fyrir hvert tímabil
auk þess sem menn geti tilkynnt á hvaða tímapunkti
sem er að þeir vilji láta hringja í sig eftir áður útdreg-
inni röð. Þetta myndi auka skilvirkni kerfisins og
mun ráðningarstjóri að öllum líkindum leggja fram
breytingartillögu varðandi þetta atriði fyrir aðalfund
F.L. í vor.
Framboð á afleysingastöðum til handa læknanem-
um hefur farið vaxandi undanfarin ár og sl. 2 ár hef-
urframboðið verið mjög mikið. Skólaárið 1995-1996
unnu læknanemar tæplega 5000 daga, 1996-1997
rúmlega 5500 daga, 1997-1998 rúmlega 6700 daga
og 1998 - 1999 svo tæplega 7600 daga. Það sem af er
skólaárinu 1999-2000 er sama uppi á teningnum, t.d.
gekk þriðjungur útboðinna staða yfir jól og áramót
ekki út á desemberráðningarfundi í lok nóvember sl.
Aukið framboð vinnu er vitaskuld hið besta mál fyrir
læknanema. Hins vegar þýðir þetta líka að mönnun-
arvandi heilbrigðisstofnana er að aukast og það eru
heilbrigðisyfirvöld að reyna að leysa með öllum ráð-
um. T.a.m. er nú búið að binda 3 mánuði af kandídat-
sári á heilsugæslu, svo sem frægt er orðið og mun sú
umdeilda breyting fyrst koma til framkvæmda hjá
þeim árgangi sem útskrifast í vor. Það er því ekki víst
að vinnuframboðið haldi áfram að aukast endalaust -
það er ekki einu sinni öruggt að það verði ætíð jafn
mikið og það er núna og því ættum við að fara hægt í
sakirnar með að gera stórkostlegar breytingar á ráðn-
ingarkerfinu (eða jafnvel leggja það niður eins og
sumir hafa haldið fram) út frá þeim forsendum.
Það er skoðun okkar sem þetta skrifum að ráðning-
arkerfi Félags Læknanema sé sanngjarnt og skilvirkt
kerfi og við vonum að læknanemar haldi áfram að
hlúa að því og betrumbæta þannig að það geti á sem
bestan hátt þjónað læknanemum og læknum áfram.
j WMUIHI
1 \m

fil f %' UPis Pf1 w^BUnuaM h 1U i if FiljFW
Æí’ Æ H \ i ■sss1, M ,t JHk ^ /||S /0
LÆKNANEMINN • 1. tbl. 1999, 52. árg.
53