Úrval - 01.05.1963, Blaðsíða 106

114
ÚR VAL
os-búi (íbúatala 3.000) lagði nið-
ur vinnu sína og bélt niður að
höfninni. Kirkjuklukkur hringdu
með sigurhljómi. En eyjaskeggj-
ar ætla sér ekki að eiga neitt
meira á hættu. Þeir hafa fest við
annan fótinn á Petros létta silf-
urþynnu með áletruninni: „Dim-
os Mykonios" og til þess að úti-
loka algerlega þann möguleika
að hann geti einhvern tíma flogið
í burtu aftur, hefur Theodoros
tekið nokkrar fjaðrir úr öðrum
vængnum. Slíkt segir hann að
geri Petros ekkert mein; hann
geti flogið engu að síður, en bara
ekki langt.
Til þessa var frægð Petros að
mestu takmörkuð við Grikkland,
en nýlega hefur hún hins vegar
borizt um alla heimsbyggðina og
með eftirfarandi hætti:
Eitt heitt júlikvöld 1961 var
Theodoros að ávarpa hóp áheyr-
enda í hafnarknæpu og auðvitað
var umræðuefnið óskafuglinn
Petros. „Petros er ekki ánægður,"
sagði hann. „Hann fer einförum;
hann stendur einn úti á strönd-
inni og starir til hafs. Hvað
gengur að honum? Hérna veit það
hver maður. Hann þarfnast
maka.“
Svo vel hittist á, að meðal á-
heyrenda hans var embættismað-
ur við Magnet Cove námufélagið
í Huston, Texas — sem í nokkur
síðastliðin ár hefur annazt allan
iðnað á Mylconos. Og varaforseti
félagsins, I. W. Hoskins, er bor-
inn og barnfæddur í Louisiana,
sem nefnir sig með stolti Pelikna-
rikið. „Humm,“ sagði Hoskins,
þegar hann heyrði um þetta
vandamál og setti sig þegar i
samband við landsstjórann í
Louisiana, James Davis. Lands-
stjórinn brosti hinn hjálpfúsasti
og gaf sinar skipanir: „Finnið
maka handa þessum gríska peli-
kana.“ Skógarverðir fóru hár-
nákvæmar leitarferðir um skóg-
lendi og' fenjasvæði og fundu
loks tvo hvíta pelikana, sem þeir
nefndu „Alphonse“ og „Omega“.
Fuglarnir voru sendir hina 6.500
mílna löngu leið, flugleiðis í
skrautlegum búrum. Þegar þeir
komu til Mykonos, i désember
1961 héldu heimamenn daginn
hátíðlegan með klukknahringing-
um og flugeldum.
Ræðumenn dagsins lýstu það
skyldu allra pelikananna ])riggja,
„að vera trúir hver öðrum“ og
óskuðu fuglunum langrar ævi og
margra lítilla pelikana. Þvi mið-
ur urðu nú þessar árnaðaróskir
ekki allar að veruleika, því að
Alphonse hafði veikzt á hinu
langa ferðalagi og lézt skömmu
síðar. Þegar Omega virtist líka
orðin eitthvað lasleg, var hún
flutt sem skjótast til votlendis á
nálægri eyju. Nokkrum vikum
síðar, þegar hún hafði náð sér