Úrval - 01.11.1973, Blaðsíða 51
HENRY FORD SÚPERSTJARNA
49
sóknastofnunar í þjóðfélags stjórn-
og fjárhagsmálum heimsins. Ford
tekur stjórnarfundi, sem innibera
geysilegan lestur skýrslna eftir sér-
fræðinga stofnunarinnar, mjög al-
varlega. Robert S. McNamara, fyrr-
verandi stjórnarformaður Ford Mot
or Co. og nú aðalbankastjóri Al-
þjóðabankans, áætlar að Ford hafi
ekki vantað á fleiri en 5% þeirra
funda sem haldnir voru, á fimm
ára starfstímabili. Á milli starfs
síns hjá fyrirtæki sínu, sem teygir
arma sína um allan heim, og úr-
lausnarefnanna sem glíma þarf við
hjá stofnuninni, segir McNamara:
Á því er enginn vafi, að hann er
einn best upplýsti kaupsýslumaður-
inn í Bandaríkjunum, um alheims-
mál.
NÝTUR VINNUNNAR
Utan starfs er Ford meðfæddur
félagi. Eins og hin ítalsk-fædda
seinni kona hans, Cristina segir.
„Hann nýtur þess að slappa af, eins
og allir aðrir, að dansa, fá sér í glas
og segja kjánalegar skrýtlur. Hann
á auðvelt með að halda uppi sam-
ræðum og uppáhaldsskemmtun
hans er að eyða löngum kvöldum í
fjörlegar umræður með vinum.
(Hann drakk einu sinni og ræddi
við Ernest Hemingway heila nótt).“
Þá sjaldan Ford fer út að
skemmta sér, getur hann verið há-
vær, beitt fyrir sig orðbragði hafn-
arverkamanna, —■ og verið hjartan-
lega sama um almenningsálitið. En
skemmtanalíf hans er í raun mikið
minna en fólk gerir sér í hugarlund.
Þrátt fyrir að eiginkona hans er
falleg, fjörug kona sem nýtur veislu
halda, fara þau hjónin sárasjaldan
út — í Detroit. Þrisvar sinnum á
síðasta ári, er haft eftir henni.
Sömuleiðis halda þau fá boð heima
hjá sér. Eftir hinn örláta skilnað
við fyrri konu og forsjá fyrir þrem
uppvöxnum börnum, er Ford senni-
lega ekki lengur á meðal ríkustu
manna þjóðar sinnar. Hann segist
ekki vita hve mikil skuldlaus eign
sín sé, en telur sennilegt að hún
sé ekki mikið meir en sem nemur
8,4 milljörðum kr. Þrátt fyrir það
er eng'in hætta að honum verði fjár-
vant í bráð. Laun hans og launaupp
bót sem stjórnarformaður, námu á
s. 1. ári 73.5 milljónum kr. og arður
hans af hlutabréfum um 252 millj-
ónum. Auk glæsilegs heimilis síns
í Grosse Point og stórrar íbúðar í
New York, á hann stærðar hús í
London (uppáhalds erlenda borgin
hans) og er að byggja hús á strönd
Sardiníu. Varðandi persónulega á-
vana, virðist Ford vera farinn að
hægja á sér. Ekki þó í starfi sínu.
Ford er enn mjög niðursokkinn í
starfinu og nýtur greinilega vald-
anna sem því fylgja. Þegar hann er
spurður um hvað til sé í einstaka
sögusögnum um að hann ætli að
snúa sér að stjórnmálum, vísar hann
þeim algjörlega á bug. „É’g veit ekki
hvað ég ætla að gera, þegar ég dreg
mig í hlé.“ Hann viðurkennir þó að
hann muni hafa eitthvað fyrir stafni
þegar að því kemur. „Mér gefst ef
til vill kostur á einhverju opinberu
þjónustustarfi, ég er bara ekki viss
um hvað það ætti að vera, kannski
ambassador eða þvíumlíkt, en ekk-
ert höfðar jafn ríkt til mín og það
starf er ég gegni nú.“