Úrval - 01.11.1973, Blaðsíða 6

4
Haustið kemur snemma í
Alberta í Jasper-þjóðgarði, bátt í Klettaf jöllum Kanada.
Þótt sumargestir Séu löngu horfnir heim, heldur þetta
óviðjafnanlega land áifram að töfra náttúruunnendur
og stangveiðimenn, sem geta helzt ekki kvatt.
Og þetta varð örlagaríkt Auseklis-f jölskyldunni frá
Kalispell í Montana. Og lð. sept. 1972 hófst sem veiðiferð í
f jölförnum þjóðgarði, en snerist í skelfingu og ógleymantega
orrustu til að hjarga lífi sínu.
U
tilífs unnendurnir Nan-
cy og A1 Auseklis höfðu
komð sér ágætlega fyr
ir.
Þar eð þau voru fyrr-
verandi keppendur á
hringskeiðabraut í Þjóðgarðinum,
höfðu þau fengið vinnu við mót-
tökur yngri keppenda frá Kali-
spell og með því aukið tekjur sínar
sem sölumenn allverulega. Seint i
september höfðu þau svo ákveðið
að taka sér dálitla hvíld eftir mik-
ið erfiði við undirbúning skíðatíma-
bilsins í fjöllunum. Þau lögðu því af
stað til stangveiði í Jasperþjóðgarð
inum og höfðu börn sín tvö Alex
3% árs og Önnu 2'/2 árs með sér.
Þegar þau komu í „Garðinn",
völdu þau samkvæmt korti af svæð-
inu auðveldan eyðistíg handa sér
og börnunum.
Alex lagði strax af stað á undan
og leiddi litlu systur, sem skokkaði
með veifandi ljósu taglfléttunni
sinni um herðarnar.
Eftir að hafa leikið sér um stund
urðu þau þreytt og hugðust aka í
bakpokum foreldra sinna. Þetta hef
ur líklega bjargað lífi þeirra, því
ekki voru þau fyrr komin út á veg
inn og Alex í poka pabba síns og
Anna í poka mömmu sinnar, en
lamandi öskur heyrðist, sem rauf
kyrrðina í dimmum greniskóginum
bak við þau.
Nancy sá grábjörninn fyrst.
Hjarta hennar stanzaði bókstaflega
af skelfingu, þegar hún kom allt í
einu auga á dökkan, silfurtypptan
feldinn og gat greint kippina milli
herðablaðanna á sterklegum skrokki
þessa ógurlega villidýrs.
A1 og Alex voru rétt á undan á
bak við leiti og Nancy sá dýrið
halda í sömu átt. En útundan gat
hún greint bjarndýrshúna hlaupandi
í gagnstæða átt.
Eftir þetta ógnþrungna augna-
blik, hvarf bjarndýrið. Nancy
heyrði aðeins það, sem hún siðar
lýsti eins og „niðurbælt öskur og
urr í reiðum hundum sem rífast,
aðeins miklu ógurlegra, því næst
hræðilegt glamur og verst af öllu,
sem hún mundi eftir, ærandi og
nístandi hljóð í Alex, syni rnínurn."
í skelfingu sinni minntist Nancy