Úrval - 01.02.1975, Qupperneq 115

ER KYNLÍF þitt að leysast upp í reýk
113
anlegri — og alvarlegri. Til dæmis
má taka Patriciu Lansing, sem hafði
keðjureykt síðan hún var í mennta-
skóla. Þegar hún varð ófrísk, varð
ekki annað séð en að allt væri
með felldu, þótt iæknir hennar
hvetti hana ákaft til að minnka
reykingar, en hún reykti fjóra
pakka á dag. Þegar barn hennar
fæddist andvana, fullburða, en
meira en fjórum mörkum léttara
en eðlilegt barn eftir níu mánaða
meðgöngu, var það skiljanlega mik-
ið áfall fyrir Patriciu.
Síðan las hún niðurstöðu skurð-
læknaskýrslunnar frá 1973 um
áhrif reykinga á heilsufar. Ein
setning þar var eins og spjót gegn
henni. „Fyrir því eru mjög ein-
dregnar líkur, að þær mæður, sem
reykja, hafi miklu fleiri misheppn-
aða barnsburði, með andvana fæð-
ingu eða andláti barna skömmu
eftir fæðingu."
„Þessi yfirlýsing var eins og
hnífsstunga,“ sagði hún.
Það væri sjálfsagt ógerningur að
sanna, að reykingar Patriciu hefðu
valdið dauða bams hennar. En
skýrslur sýna, að konur, sem reykja,
eiga miklu frekar á hættu slíka
ógæfu, en þær sem ekki reykja. í
fyrrnefndri skýrslu segir: „Að
meðaltali á kona, sem reykir, tvö-
falt fremur á hættu að eiga of létt
barn, en þær er ekki reykja.“ Svo
rýr börn eiga miklu fremur á hættu
að veikjast og látast, en þau sem
stærri eru.
Bót er í máli að vísbendingar,
sem fengust á rannsókn á nærri
1700 barnshafandi konum í Bret-
landi, benda til þess að konur, sem
hætta að reykja frá og með fjórða
mánuði meðgöngutímans, geti bægt
þessari hættu frá börnum sínum.
„Mestur skaði af reykingum kem-
ur fram á seinni hluta meðgöngu-
tímans,“ segir Joseph Warshaw,
framkvæmdastj óri fæðingarlæknis-
deildar Yale háskóla. „Ég myndi
ráðleggja öllum ógiftum konum að
hætta að reykja," bætir hann við.
í augum sumra er mögulega
skaðlegar aukaverkanir á fullnægj-
andi kynlíf jafn alvarlegar og þær
er lúta að frjósemi og fæðingum.
Á þessu sviði eru staðreyndir einn-
ig óljósar, en margir kyniífsráð-
gjafar og lyfjafræðingar eru, eins
og dr. Ochsner, sannfærðir um það,
af því sem þeir hafa persónulega
orðið vitni að sjálfir, að tengsl eru
þar á milli. „Fjöldinn allur af sjúk-
lingum hefur sagt mér, næstum eins
og af bakþanka," segir dr. Ochsn-
er, „að eftir að þeir hafi hætt að
reykja, hafi kynlíf þeirra stórbatn-
að.“ Hann segir oft söguna um 73
ára gamla manninn, sem hafði reykt
mikið í 45 ár, þegar æxli var tek-
ið úr lunga hans. „Ég sagði hon-
um, að hann yrði að hætta að
reykja, og hann gerði það. Tveim-
ur mánuðum seinna var lungað
orðið alheilbrigt. Hann sagði mér,
að áður en hann hætti að reykja,
hefði hann getað notið kynlífs einu
sinni á fjögurra til sex mánaða
fresti. Nú var hann kominn upp í
þrisvar til fjórum sinnum í viku.“
Joel Fort, frámkvæmdastjóri
stofnunnar þeirrar í San Fransisco,
sem sér um félagsleg og heilsufars-
leg vandamál, þar með talið að
hjálpa fólki að hætta að reykja og