Goðasteinn - 01.09.1967, Síða 10

þeir neyttu matar og drykkjar í miklum flýti, oft standandi. Voru
engir matar- eða kaffitímar í þessari vinnu.
Sæmundur vildi ekki bíða Odds, heldur komast út tafarlaust.
Kallaði hann í nærstaddan mann, Ágúst Pálsson, son bóndans í
Snotru, og bað hann að koma með sér í þessa ferð. Játti Ágúst því
fúslega.
Þá er Sæmundur kemur út að skipinu hittist þannig á, að hinir
bátarnir eru í landi en voru í þann veginn að leggja af stað út, a.
m. k. tveir þeir fyrstu, sem búnir voru að losa. Formenn á þeim
voru Þorgeir á Arnarhóli og Guðjón í Hallgeirsey, en Gissur Gísla-
son í Litlu-Hildisey var með bát Guðjóns þessa einu ferð. Vélbát-
urinn var og uppi undir sandi.
Nú bar ógnvekjandi sjón fyrir augu þeirra sem í landi voru: skip
Sæmundar á Lágafclli rak aftur fyrir ,,Magnhild“ á hvolfi. Hvað
hafði skeð? Auðsætt var, að slys hafði orðið, en hversu alvarlegt
var það?
Skip Guðjóns í Hallgeirsey og Þorgeirs á Arnarhóli voru bæði
nýkomin á flot. Var nú hrópað til bátverja úr landi, að bát Sæ-
mundar hefði hvolft og sjáist hann á floti aftan við vöruskipið.
Var nú róinn lífróður út að vöruskipinu, og varð Gissur fyrst-
ur á slysstaðinn. Var þar ömurlegt um að litast. En áður en þar
■er komið frásögunni, þykir rétt að rekja tildrög slyssins.
Sæmundur var að taka þakjárnsfarm í bát sinn. Var búið að losa
krókinn og hann á leið upp, en um leið og byrjað var að hífa, krækt-
íst krókurinn undir borðstokk bátsins. Snarhallaðist hann við það,
■og járnið rann út í aðra hliðina. Skipti það engum togum, að bátn-
um hvolfdi og allir bátverjar í sjóinn. Voru mennirnir allir ósyndir
að kalla. Sá einn háseta Sæmundar, sem var syndur vel, var Oddur
í Vatnshól, sem nú var í landi.
Sver kaðall lá langs eftir skipshliðinni, stafna á milli. Tveir há-
setar á hverjum bát höfðu það verk með höndum að halda upp-
skipunarbátnum að vöruskipinu, meðan hann var hlaðinn; héldu
þeir í kaðalinn, annar að framan og hinn í skut. Mun formaður
stundum hafa haldið bátnum að skutmegin.
Á bát Sæmundar hafði Guðjón í Miðhjáleigu þetta verk með
höndum. Þegar bátnum hvolfdi, sleppti hann ekki takinu á kaðl-
S
Goðasteinn