Goðasteinn - 01.09.1967, Síða 13

Goðasteinn - 01.09.1967, Síða 13
Þarna var í sandinum vöruflutningabíll, sá fyrsti er kaupfélagið eignaðist. Ók Ágúst nú Sæmundi og Pétri heim til bæjar og hin- um öðrum sjóhröktu mönnum. Voru þeir komnir að Hallgeirs- eyjarhjáleigu um klukkan io árdegis. Var Pétur borinn inn í íbúð Ingvars bónda, en Sæmundur í íbúð Gunnars Vigfússonar. Var nú fyrst undið að því að hlynna að þeim, sem verst voru leiknir, þeim Sæmundi og Pétri. Meðan á því stóð, sagði Guðrún húsfreyja í Hallgeirseyjarhjáleigu við Guðjón í Miðhjáleigu: „Það er ekkert um þig hugsað, Guðjón, þú ert ekki einu sinni farinn að fara úr bleytunni.“ Guðjón svaraði hinn rólegasti: „Það er allt í lagi með mig.“ Sæmundur og Pétur höfðu nú verið háttaðir ofan í rúm og hjúkr- að eftir beztu getu. Var ákveðið að gefa þeim áfengisskammt, en þegar til átti að taka, var ekkert áfengi til í bænum. Einn þeirra, sem vann við uppskipunina, átti lögg á pela, og var pelinn í dóti hans suður í sandi. Var þá strax farið suður eftir og pelinn sóttur. Hringt var að Stórólfshvoli, til þess að ná í lækni, en hann var ekki heima, og náðist ekki til hans. Sent var eftir konu Péturs og var hún hjá honum í 3-4 sólarhringa. Sæmundur hresstist fljótt, fór hann heim daginn eftir. Hinir mennirnir fóru heim samdægurs eft- ir að hafa þegið hressingu. Guðrún í Hallgeirseyjarhjáleigu lagði mikla vinnu og alúð í hjúkrunarstarfið. Komu þar fram sem oftar mannkostir hennar og hjálpsemi. Þegar Guðrún var að hita kaffi, skömmu eftir að mennirnir komu þar heim, sat Guðjón Guðmundsson við borðið og hafði lagt hægri handlegg ofaná plötuna. Skalf Guðjón þá svo mjög, að borðið hristist og titringur fannst á gólfinu, en það var timburgólf. Stuttu eftir þetta fór að bera á vöðvarýrnun í hægri handlegg Guð- jóns, og fékk hann aldréi bót á því meini - og gekk aldrei heill til skógar síðan. - Guðjón hélt heim samdægurs, nær miðjum degi. Fyrir vestan Úlfsstaðahverfi mætti honum unglingspiltur, og var sá að fara suður í sand. Þótti pilti undarlegt, að Guðjón var þá að kasta upp, og kúgaðist svo, að upp úr honum gekk blóð. Goðasteinn 11
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.