Goðasteinn - 01.09.1967, Page 36

Og landið og sagan í ljósbliki himinsins stíga
leið sína um vordraumsins heim, meðan þjóðin fer
til starfa frá árdegi að aftni, er geislarnir hníga
með aldanna skugga um letrið, sem framtíðin ber,
sem minningu í óræðar veraldir verðandi tíma,
er vaka í fjarlægðum, draumunum, starfinu - og þér
íslenzki landnáms- og landheillamaður, við bríma
logandi þrár til hins bezta er skyggni þín sér.
Úr handraða Guðlaugs E. Einarssonar
Laskasjóveður. Kannast nokkur við það orð? Á ungum árum
heyrði ég einu sinni gamlan sjómann úr Þorlákshöfn nefna þetta
orð. Það var, er leið á vertíð og veður var orðið hlýtt, svo að
of heitt þótti að hafa róna sjóvettlinga við árina. Þá stakk sjó-
maðurinn hendinni í laskann á vettlingnum og hafði um árahlumm-
inn. Ekki vissi ég, hvort þetta var algengt orð í Þorlákshöfn eða
nýyrði mannsins. Hygg þó fremur, að hann hafi ekki verið upp-
hafsmaður orðsins.
34
Goðasteinn