Goðasteinn - 01.09.1967, Síða 80

Svipur Sæmundar
Á dvalarárum móður minnar í Múla var sá maður til hcimilis
þar, er Sæmundur Arnbjörnsson hét, þá hniginn að aldri. Á önd-
verðum vetri 1914-15 gekk móðir mín eitt sinn fram seint á vöku
tii að loka bænum. Leit hún út um leið og sýndist Sæmundur þá
standa við dyrakampinn. Ekki kunni hún við þetta, því hún þóttist
vita, að Sæmundur væri háttaður í rúmi sínu, sem reyndist rétt,
er að var gætt. Er á leið veturinn, tók Sæmundur sótt þá, er dró
hann til dauða að þremur vikum liðnum, 16. marz 1915.
Við útför Sæmundar var kistan borin út, áður en húskveðjan
hófst, sökum þrengsla. Kom á daginn, að kista hans stóð þar sem
móður minni sýndist Sæmundur standa fyrr um veturinn.
Draumur
Síðla sumars 1927 dreymdi móður mína, að henni þótti hún sjá
kassa á floti í Fellsmúlalæk, skammt norðan við bæinn á Fellsmúla,
en þar var vað á læknum. I kassanum sá hún Guðlaugu Pétursdótt-
ur, sem þá var vinnukona í Múla. I nóvember 1928 andaðist Guðrún
eftir allþunga legu. Þegar lík hennar var fært til greftrunar, var
farið yfir lækinn hjá Fellsmúla á sama stað og móðir mín þóttist
sjá kassann. Þarna hefur ugglaust verið farið til að stytta sér ieið
að Skarði, þar sem er sóknarkirkja Múla.
Ath. Þessi tvö síðastskráðu atriði bar ég undir umsögn Bjarn-
rúnar Jónsdóttur, konu Guðmundar í Múla, og mundi hún glöggt
eftir að hafa heyrt móður mína segja frá á þessa leið.
Á.E.
78
Goðasteinn