Goðasteinn - 01.06.1985, Page 58

Goðasteinn - 01.06.1985, Page 58
En önnur hugsun, þessari langtum háleitari að eðli og uppruna, hreyfði sér alloft hjá mér og vann hún allt það er hún mátti á móti Illfýsni. Þessa hugsun nefni ég Aðvörun. Hún sagði mér að vara mig á víninu og að ég væri alls ekki meiri maður fyrir það þó ég drykki mig fullan og léti öllum þeim hroða- og heimskulátum sem Illfýsni ráðlegði ntér, heidur skyldi ég líkjast mínum frægu forfeðrum í því, að stunda stillingu og dugnað í öllu því sem gagnstætt væri þeirri fíflsku sem Illfýsni vildi telja mér trú um að gengi næst fornaldar- frægðinni. Svona bitust þessar hugsanir smátt og smátt og vildu hvorug undan annari láta. Þó var Aðvörun orðin til muna yfirsterkari er ég 13—14 ára lagði út í mína fyrstu drykkjuferð með systkinum mínum, kunningjum og báðum þessum lagskonum mínum. En hvernig skyldi nú fara? Var nú ekki óskaráð fyrir Illfýsni að reyna til að ginna mig til að drekka og ná sér þannig upp á Aðvörun? Jú, sjálfsagt. Hún mundi líka eftir því. Fyrsta daginn gekk vel og skikkanlega og lentum við á Heiði um kvöldið. Héldum við svo þaðan um morguninn og var þá ferðinni heitið austur að Prestsbakkakirkju. Allstaðar þar sem við komum var okkur tekið með velvild og gestrisni og viðast hvar var vínið talið bæta góðgjörðir. Sumsstaðar var á boðstólum brennivín, sumsstaðar romm. Ég var ungur og óvanur áfengi en þótti bragðið gott. Fór ég nú að finna dálitla breytingu á mér, ég varð fríari í mér og fannst mér, að ég væri færari í flest en áður. En Aðvörun kom til mín og sagði á þessa leið: „Varaðu þig á þessari hughvöt, ég segi þér það satt að þú ert alls ekki meiri maður heldur en þú átt að þér, þó þér finnist það, og ábyrgstu nú að drekka ekki meira, því gerirðu það, verðurðu þér til skammarl’ Ég tók þessari bendingu vel og lofaði að passa mig. En hvernig fór? Illfýsni garminum þótti nú illa vera á sig leikið og lagði nú allt kapp á að hefna sín á Aðvörun ef færi gæfist. Færið kom strax, víninu var haldið að mér og hafði ég ekki fullkominn kjark í mér að neita því, þó ég myndi eftir heilræðum Aðvörunar. Til dæmis sagði einn maður við mig: „Þú mátt til að fá í staupið aftur, því þú ert svo lítill og ert víst settur hjá þar sem þeir stærri geta fengið eins 56 Goðasteinn
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.