Mímir - 01.07.1987, Blaðsíða 7

æskilegt að fyrirlestrar og umræður haldist í
hendur. Þetta umræðuform komst í tísku á sín-
um tíma og fór dálítið út í öfgar, fannst mér og
mörgum félögum mínum í skóla. Það sem við
töldum helst gagnrýnisvert á sínum tíma var að
það væri heldur of lítið af fyrirlestrum en of
mikið. Ég held að það megi alls ekki hafna fyr-
irlestrinum sem slíkum; það er nú einu sinni
hlutverk kennara í þessum skóla að reyna að
miðla ákveðinni þekkingu. Ég vil ekki gera lít-
ið úr umræðum og sjálfstæðri vinnu nemenda,
en þetta verður að fara saman.
Eiríkur: Ég ætti kannski að bæta því við líka,
að ég tel fyrirlestra til góða séu þeir góðir og vel
undirbúnir. . .
Bjarni: Ég er alveg sammála bæði Eiríki og
Matthíasi um það að þetta þarf að haldast í
hendur, en ég minntist á þetta vegna þess að
þegar ég var í skóla þekktist ekkert nema fyrir-
lestrarform þar sem menn sátu heilan vetur og
hlýddu á fyrirlestra, sem oft voru ágætir og
góðir menn fluttu, en menn urðu alveg undar-
lega þreyttir að sitja og hlýða á þetta. Þess
vegna er ég á þeirri skoðun að þetta eigi að fara
saman og ég tel það einmitt góða þróun
hvernig þetta hefur breyst. Ég vil að það komi
fram, að ég er ekkert á móti fyrirlestrum sem
slíkum.
Hefur sú þróun sem átt hefur sér stað í fræð-
unum skilað sér inn í Háskólann?
Höskuldur: Ja, ég veit ekki, það er kannski
nær að spyrja einhverja aðra en þá sem eru við
skólann. Við verðum að telja okkur trú um að
við fylgjumst með, og við ímyndum okkur að
sú þróun sem á sér stað fari ekki fram hjá Há-
skólanum.
Matthías: Ég held það sé fastur siður eða
jafnvel ritúal hjá nemendum hvers tíma að tala
um afturúrhátt kennara sinna, það eru jafnvel
sömu orðin notuð um þessi mál og þegar ég var
í skóla og eflaust Iíka þegar Bjarni var í skóla.
Ég minni á í sambandi við íslenskar bókmennt-
ir, að þar hafa á þessum vetri verið tekin upp
nokkur ný námskeið sem ættu að veita nýjum
straumum í skólann: myndlestur og ritlist auk
fyrirlestraraða. Og ég minnist þess að þegar ég
7