Fróðskaparrit - 01.01.1959, Qupperneq 52

58 Um navnaliðin singa í nøkrum staðanøvnum í Suðuroynni
hann her í samband við eitt (horvið) norr. orð villingr m.
við merkingini: »vildt Dyr (Faar, Svin el. lign.)®.1) Henda
týðingin man vera tann beina og fær eisini stuðul av einum
øðrum staðanavni Villingarætt, ið er navn á einari (niður=
lagdari) rætt í Innastahaga í Skálavík.2)
Sum dømi uppá at =inga= kann eisini týðast av norr.
eftirfestinum =ung (+ hvørfallsendingina: a), kunnu vit taka
staðanavnið Ribbinga=múli [ribbnjga*] [ræbbilda*].3) Hetta
plássið liggur á syðru síðu á Hvannhaga, og fyrri navna*
liðurin má greinast av norr. ribbungr m.: »tøilesløs, udisci*
plinert, ryggesløs, voldsom Person« (Fritzner).
Nú skulu vit venda aftur til hitt staðanavnaslagið, har
vit halda, at =inga, =inga= ikki kann hava samband við
bæði tey nevndu norr. eftirfestini, men má vera ein sjálv*
støðugur navnaliður og koma av kallkynsorðinum endi.
Staðanavnaliðurin =endi er vanligur í Suðuroynni og um
allar Føroyar,4) men verður, sum vit vita, vanliga framborin
[sændi] og í hinum føllunum [»ænda].5) Ljóðvøksturin í
teimum fýra staðanøvnunum, sum vit skulu kanna, er so^
statt óvanligur í okkara máli. Tað hevur fyribils ikki eydnast
at finna nakað javndømi, sum er heilt líkt við hann í livandi
føroyskum máli, men sum vit skulu koma aftur til seinni,
man ljóðbroytingin í =enda til =inga kortini ikki hava verið
ókunn í føroyskum heldur enn í nærskyldum málum.
Tey bæði fyrstu staðanøvnini, sum vit halda kunnu grein*
ast av endi, eru úr Fámjin og eita Vatnsinga [vansujga] og
Vatnsinga=møl, sum við øðrum orðum eru sprottin av eldri
•) Matras: Stednavne paa de færøske Norðuroyar (seinni stytt til:
Stn. Norð.), s. 310.
2) Eftir upplýsingum úr brævi frá H. J. Jacobsen, búnaðarráðgevara.
Sbr. eisini tað sum H. J. J. skrivar um villingaiættina í bókaverkinum
Føroyar (Kbh. 1958), b. II, s. 204.
3) Sbr. FKortl., M. 47: Ribbingamúli. Fyrra framb. hava vit úr Froðbø
og hin seinna úr Hvalbø. Báðir formar mugu greinast av einum orði,
og Hvalbiarsframb. vísir bæði broytingina i til e (æ) og Id < nd < ng.
4) Sbr. FKortl., s. 51 £f. (staðanavnalistan).
5) Sbr. Stn. Norð., s. 98.