Eir - 01.07.1900, Síða 1

E I R
jLlS.SXf’.xÓliaiÐTJ'IISJ'ÖSIEtlT X3I^.3srXD^. -A-LlÞTÍmTJ TJJNÆ
TT -Pl T T .TR T=f T CT-T51S M JL X..
2. ÁltO.
JÚIií---ÐES.
1900.
C(m BQméand 8jú6dóniQ við ^nferði niQnna,
nldur og a^ldíeitío.
Það er kunnugt, að ýmsir sjúkdómar koma oftar fyrir hjá
konum enn körlum en aðrir sjaldnar. Þotta kemur ekki alt af
af því, að konur séu eftir iíkamseðli sínu, móttœkilegri oða
miður móttækilegar enn karlar fyrir ýmsum sjúkdómum. Oft
getur það stafað af því, að lífsskilyrði karla og kvenna, störf
þeirra og lifsvenjur eru mismunandi. Það or t. a. m. oðlilogt,
að karlmenn verði oftar fyrir meiðslum og afleiðingum þeirra
enn kvennmenn, sömuleiðis finna þeir til þeirra sjúkdóma, sem
leiðir af ofdrykkju, t. a. m. margskonar lifrarveiki, en aftur
á móti er kvennmönnum hættara við sjúkdómum, sem leiða
af ofmiklum kyrsetum (svosein höfuðveiki og taugaveiklun) og
óhollu klæðasniði (svosem of þröngum „lífsstykkjum".) Mis-
munandi lifsskilyrði geta oft valdið því að körlum og konum
hættir misjafnt til að veikjast af sót.tnæmum sjúkdómum.
Konum er yfirleitt hættara við illkynjaðri hálsbólgu (difteríti,
croup) enn körlum, af því að þær fást meira enn karlmenn við
að hjúkra börnum, sem þessa veiki hafa.
. En oft kemur mismunur sá, sem hér er um að ræða,
af því, að líkamseðli karla og kvenna er mismunandi, einkum
þegar um sjúkdóma er að ræða, sem hafa upptök sín í getn-
aðaríærunum eða standa í sambandi við starf þeirra; því eru
ýmsir sjúkdómar, sem stafa af því, að konan verður vanfær,
tiðari hjá konum en körlum, þótt þeir af öðrum orsökum geti
einnig komið fyrir hjá hinum síðarneíndu, t. a. m. beinkröm,
æðaskúlk, óstöðvandi uppsala o. fl. Sama er að segja um
8