Eir - 01.07.1900, Page 62

174
líkur eru til þess, að um alvarlegan næman sjúkdóm sé að
tefla. ?að er ekki varlegt, að bíða eftir því, að fyrsti
sjúklingurinn verði fárveikur, eða aðrir leggist, það er alt ann-
að en skynsamlegt. Tortryggni er talinn löstur. Tortryggni
húsráðanda gagnvart veikindum á heimilinu erdygð. Efhann
er fátækur og heflr ekki efni á því að vitja læknis í hvert
sinni, sem einhver veikist svo að grunsámt þykir, þá getur
hann að minsta kosti fundið iæknirinn og skýrt honum frá því,
hvernig lasleikanum er varið.
Ég veit að húsráðendur munu svara öllu þessu á þá leið,
að heimilum þeirra sé ekki að borgnara, þó að þeir fari til
læknis tafarlaust i hvert sinn, sem þeim leikur grunur á því,
að næm sótt sé komin á heimilið, læknirinn nnini ekki geta
varnað því, aö veikin fari i aðra heimilismenn. Éetta er ekki
rétt hugsað. Ég mun síðar sýna fram á það, að nijög oft er
hægt að sporna við því á heimilunum, að næm sótt berist af
einum á annan - ef ráðin eru tekin i tima, og ráðin kann
læknirinn. Og ekki er þar með búið: Mannfélagsskyldur hús-
ráðanda ná lengra’ en út að túngarðinum. Hann getur ekki
látið sér á sama standa, ef næm sótt berst af heimili hans á
önnur heimili. Eg veit, dæmi til þess, að gestir hafa komið
á heimili, þar sem menn hafa legið í taugaveiki, barnaveiki eða
öðrum næmum sóttum, og húsráðendur hafa boðið þeim inn,
án þess að geta um við þá, að sótt sé á heimilinu. Gest-
ina hefir ekkert grunað. Slíkt hugsunarleysi af hálfu húsráð-
enda er svo óskiljanlegt, að því verður engin bót mæld. Éeir
haga sér líkt og sá, sem vísar farandmanni yflr ís þá leið,
sem liggur beint i vök. Éað mun líka altítt að menn fara
hiklaust á aðra bæi og koma þar inn, oftast að þarflausu, þó
að þeir viti af næmri sótt heima hjá sér og hljóti að renna
grun í að sóttkveikjan geti borist með þeim; þyngst hvilir
sökin á þeim, ef þeir ekki láta vita af því, að þeir koma af
sóttarheimili. Að bera sóttkveikjur vísvitandi inn á heilbrigð
heimili að öllum óvörum er engu minni yflrsjón, enn að bera
eld að dyrum á næturþeli.