Eir - 01.07.1900, Blaðsíða 34

Eir - 01.07.1900, Blaðsíða 34
140 meira af rúgmjöli en af rúgi. Tvennir eru tímarnir. 1843 var flutt inn 5 sinnum meira af rúgi en rúgmjöli. Menn gleypa við þvi að kaupa útlent mjöl af því það er engu dýr- ara — stunduin ódýrara — en ómalaður kornmatur, og þykj- ast þannig geta sparað sór mölunarkostnað. En halda menn þá að það só af föðurlegii umhyggju fyrir íslendingum að út- lendingar selja þeim svo ódýrt mjöl? !’að er óþarfi að gera ráð fyrir þvi. Hitt er auðvitað sennilegra að mjölið sem hing- að flyzt sé vont.1 Áður hefir það tíðkast að bændur möluðu sjálfir korn sitt i heimahúsum i handkvömum. Ef monn þykjast ekki framar hafa vinnuafl nægilegt til þess, — og það má vel vera að svo sé — þá er nóg straumvat.n á íslandi og nógur vindur til að hreifa vatns- eða vindmylnur, og það mundi sýna sig, ef menn tækju aftur upp þann sið að mala sjálfir korn, eða láta rnala það í landinu, að menn fengju betri mat, og að tilkostnaðurinn inni sig upp. Hrísgrjón þarf ekki að mala, því að hýðið er tekið af þeim áður en þau koma i verzlunina og við suðuna verða þau svo mjúk að tungan getur marið þau sundur. Baunir þarf ekki heldur að mala, en hysmi þeirra er að kalla má ómeltandi og að engu nýtt. Það er því miklu betra að kaupa klofnar baunir, en þær eru hýðislausar. Annais veit alþýða manna ógn vel, að baunir eru saðsamur en þungmeltur matur, endaeruíþeim viðlíka mikil eggjahvítuefni og í kjöti, auk allra kolvetnanna, og skara þær því að næringargildi langt fram úr öllum kornmat öðrum. Pað er rétt að geta þess hór, að þegar vatniðerhart (kalkblatidið), soðna baunir mjög seint og illa, en það má bæta úr því með því að láta dálítið af sóda saman við suðu- vatnið. Kornmatur þarf æfinlega að undirbúást, svo hann verði mannamatur, og fer það fram á ýmsan hátt. Ymist ermjöl- ið eða fræin lieil eða grófmulin (“grjón“) soðin með vatni eða mjólk, og þannig breytt til á ýmsan hátt. Kæringargildi þess- ara rótta fer auðvitað eftir því hve mikið vatn er i þoim, en 1) Um skemdir í mjöli og korni geta raenn lesið í bæklingi eftir G. Björnsson Um matvæli og munaðarvöru, Rvik 1895.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eir
https://timarit.is/publication/36

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.