Eir - 01.07.1900, Qupperneq 17

129
ingarvaldið, sýndi þörf alþýðu sig i því, að það var eitt lnð
fyrsta af verkum löggjafarþingsins að koma læknaskipuninni og
læknakenslunni í betra hoif.
Á þeim 24 árnm sem læknaskólinn hefir staðið, heftr
kenslan þar tekið mikluin bótum, þótt. fóstuni kennurum ltafi
eigi fjölgað. Nú eru auk 3 fastra kennara tJ. Jnnassen, Guðm.
Magnússon og Guðm. Björnsson), 4 aðstoðarkennarar (Björn
Ólafsson, V. Bernhöft, Sæm. Bjarnhéðinsson og lyfsali M. Lund.
Nú við þessi aldamót cru því 7 kennarar cn lærisveinar 18.
Síðan læknaken-lan byrjaði Itja Hjaltalín hafu alls tekið
próf hjá honum og við læknaskólann 4í» læknaefni.
Ritað í Desember 1900.
<XX>-
T(m fceðuna.
Eftir Gubm. Maqnússon.
(Frh. frá bl«. 27.)
III. Helztu fœðutcgundir.
Hér verður minst lítið eitt á hinar holztu fæðutegundir,
en mjög svo af skornum skamti, og veldur því meðal annars,
að enn sem komið er vita menn ekkert um efnasamsetningu
ýmsra þeirra matvæla, sem menn leggja sér til munns á landi
hér. Nokkur þeirra tíðkast ekki annarstaðar í mentuðum
löndum, t. d. hákarl, hvalur og skyr, og veit ég ekki til, að
menn hafi nokkru sinni látið prófa þau, þar sem tæki eru til
þess, en það er hvergi hér á landi. Ef svo er, sem ég hygg,
að skyrleifar Njáls og Bergþóru séu hin einu íslenzku matvæli,
sem prófuð hafa verið i rannsóknastofu efnafræðinga, þá or
það einkennilega broslegt. Og hve mikið gagn, sem sú rann-
sókn kann að hafa gert sögu og forníræði, þá er hitt víst, að
hún stoðar ekki við matarskamt húsmæðra hér á landi.
Auðvitað eru mörg hin sömu matvæli notuð hér sem
annarstaðar. Vér leggjum oss til munns kjöt margra hinna
sömu dýra sem aðrar þjóðir, og nærumst á kornmat sem
9