Eir - 01.07.1900, Síða 49

161
Líkaminn á að vera hreinn og alt hreint, sem í kringum
hann er.
í kvennaskólum og bústjórnarskólum á umfram alt að
venja meyjarnar á innanhússþrifnað og leglusemi. þrifnaður
er fegursta prýði á hverju heimili.
í búnaðarskólum á að venja lærisveinana á utanhúss-
þrifnað.1 Hér á landi er mjög sóðalega farið með saurindi
manna og skepna; ekki er það sparnaður, heldur hlýtst af þvi
beint tjón, sem vafalaust nomur hundruðum þúsunda króna á
ári — svo mikið fer forgörðum af áburði.
Oþrifnaðurinn og hirðuleysið oyðir fé, en sparar ekki.
Húsakynni manna eru þröng og dimm og saggamikil —
ágætt aðsetur fyrir allskonar sóltkveikjur. Gólf þurfa að
breikka, loft að hækka og gluggar að stækka og bygg-
ingarefnin eða meðferðin á þeim að breytast. Alstað-
ar í heiminum verða fátæklingar að lifa í óhollum húsakynn-
um, en óviða mun húsaskipan jafn léleg í alla staði, sem hór
á Iandi. Guðmundur Hannesson læknir á Akureyri liefir snúið
sér að þessu málefni af mikilli röggsemi, skrifað um það i blað-
inu „Bjarki" og gerst hvatamaður til þess, að þingið hefir
veitt fé til rannsóknar á byggingarefnum.
í þorpum og bæjum er allur utanhússþrifnaður erflðari
enn til sveita, vegna þrengslanna. Þar verður að annast ýms-
ar þrifnaðarráðstafanir á opinberan kostnað — sjá fyrir hreinu
neyzluvatni, veita burtu skólpi og flytja burtu alls konar sorp
og saurindi, til þess að jarðvegurinn ekki fyllist af rotnunar-
efnum.2
Eins manns vanhirða getur orðið mörgum að tjóni. Þess
vegna er full ástæða til þess, að leggja kvaðir á menn að því
er snertir hreinlæti og þrifnað. Öll siðuð lönd eiga einhver
lagaboð, spm að þessu lúta, en hér er ekki rúm til þess að
gera grein fyrir slíkri löggjöf. Vér íslendingar erum að þessu
1 Sbr. Eir I. árg. maí 1899, um jarðveginn og sept. 1899, um
neyzluvatn og vatnsból.
2 Menn lesi fróðlegan fyrirlestur eftir Sigurð licitinn Pétursson
í „Eir“, des. 1899 og jan.— marz 1900) um vatnsleiðslu og skolprœsi.
11