Skírnir - 01.01.1846, Blaðsíða 23

25
byggja kastala í Daghcstan, næstu sveit viö Kákasus
og setti smávígi á ströndina her og hvar til þess aö
tálma samgaungu milli Tyrkja og Tsjerkessa og
komast í veg fyrir vopnaaÖflutning þann, sem menn
iengi liafa grunab Enska uin að senda Tsjerkess-
uin fyrir meðalgaungu Tyrkja. En ekki nóg með
[>að; hann fór með mikin flokk af herliöi sinu
inní hjartað af Dagestan, [>ar sem skógarnir cru
[>ykkvastir, og fjöliin örðugust aðgaungu. Hann
liafbi meö ser rúmar tiu [>úsundir manna, mestallt
fótgaungulið, og fjögur hundruö kósakka, og svo
litin áburð, sem minnst mátti hann. Hann ætlaði
sbr til abseturs Sjamýls Tsjerkessahöfðíngja, borg-
arinnar Dargó, sem liggur hátt, og er á alla vegn
umkringð skógum, hálsum, einstigum og kletta-
klúngrum, þarsera fyrir var mikill forði af púðri,
fallbvssum og matvælum; er það einn höfuðkastali
Tsjerkessa, siðan Akúlkuborg var inntekin. Lengi
og vel bar lítið á Tsjerkessum, þeir áreittu liússa
aðeins svosem til málamindar meb grjótkasti og
skothríð, en geugu aldrei í berhögg við [>á, þáng-
aðtil Rússar vóru komnir inn i |>ykkvu skógana,
sem kallaðir eru Itsjkerí-skógarnir, sem næstir
liggja Dargó. [)á sást á, að Tsjerkessar voru ekki
sofnaðir með öllu, höfðu þeir her og hvar fellt
trbn og hlaðið í kesti, helst um [ivera slóðana
sem í skóginum eru, því [>ab má valla vegu kalla>
liöfðu svo tvístrað ser á víð og dreif í skóginura,
serílagi bak við viðarköstuna og nálægt þeim, og
skutu nú í ákafa á Rússaf ekki eyða þeir miklu
púðri, ebur tendra mikin fallbyssneld, en þeir
eru frægir fyri beinskeyti, og hæfðu þeir eins í